... η απώλεια της διάρκειας προκαλεί και του νοήματος απώλεια. 'Οταν αδειάζη ο χρόνος από αιωνιότητα, αδειάζει το παρόν από σημασία. Στον μηδενισμό της αιωνιότητος ο άνθρωπος υπάρχει μαζικά ως αναλήθεια με αξία μοναδική την εξουσία. Επειδή ακριβώς η πολιτικοποιημένη συνείδησι είναι αναλήθεια, γι' αυτό δεν υποφέρει την θρησκευτική συνείδησι που βιώνει την αιωνιότητα. Η αναγωγή της εξουσίας σε παναξία ανήκει στις χαρακτηριστικώτερες μορφές του συγχρόνου μηδενισμού. Η δίψα της εξουσίας ως εξουσία και ζωή στον αποκλειστικό του τώρα χρόνο και η πολιτικοποίησι που την εκφράζει υπονομεύουν κάθε αυθεντική πολιτική.
Στέλιος Ράμφος, Ιλαρόν φώς του κόσμου (Το όραμα της αλήθειας από το πλατωνικό σπήλαιον στους ευρωπαίους φιλοσόφους των Νέων χρόνων και από εκεί αναδρομικά, στις Τριάδες υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά), [έκδ. Αρμός, σ. 187].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου