αφυδάτωση

Το πρόσωπό σου σημαδεμένο
από φιλιά και δακρυγόνα
αναδύει μιαν υγρασία.
Πράγμα παράξενο έως αφύσικο.
Περνάμε εποχή μακράς
κι απόλυτης ξηρασίας.
Οι αρχές απαιτούν δάκρυα
πολλά δάκρυα, ει δυνατόν
να κλαίμε νυχθημερόν
έως ότου καλύψουμε το νερό
της βροχής. Η αφυδάτωση
ολοκληρωτική. Ούτε σταγόνα
δακρύων από την ξηρότητα
των οφθαλμών. Γίνονται
συμπλοκές, συλλήψεις
καταγγελίες πως κυκλοφορούν
ανάμεσά μας ίχνη υγρασίας.
Φύγε όσο πιο μακριά μπορείς.
Κρύψου καλά πριν πιούν
και την τελευταία ικμάδα
από το υδάτινο σώμα σου.

Ραλλού Γιαννουσοπούλου, από τις άρτι εκδοθείσες Χάρτινες αγάπες της (έκδ. Οδός Πανός, Οκτ. 2008, σ. 25).

*

Και δυό-τρία αντίδωρα από το διαδίκτυο:

i. Γράφει η Αισθηματική ηλικία: "Μια βδομάδα μετά σκέφτομαι ότι τελικά έχουμε πολύ ευγενική νεολαία, ακόμη και οι "κουκουλοφόροι" που είναι κάτι μεταξύ χαπακωμένων χούλιγκανς απο το creme de la creme του επιχειρηματικού κόσμου και έμμισθων υπαλλήλων της AGB, έκαψαν επιλεκτικούς στόχους, αποφεύγοντας να κάψουν τους σύγχρονους ναούς της υποκρισίας, της αμάθειας και της διαπλοκής. Μέσα στον μικροαστικό θρήνο για τις περιουσίες που κάηκαν, κι ενώ όλοι οι κάτοικοι του κέντρου ξέρουμε ΠΟΙΟΙ είναι οι πραγματικοί δολιοφθορείς, δεν άκουσα από πουθενά ένα "δόξα τω θεω" που δεν κάηκαν οι εγκαταστάσεις κανενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού, life style περιοδικών και free press εφημερίδων. 'Οτι κάτι είναι σάπιο εδώ και μυρίζει πιά, είναι σίγουρο εδώ και καιρό. Προφανώς μόνο εγώ αισθάνομαι ότι αυτή η μυρωδιά σαπίλας είναι πιό έντονη από την μυρωδιά των καμένων κάδων και μαγαζιών". Ολόκληρο εδωδά.

ii. Σημειώνει ο Κώστας Κατσουλάρης μιάν υπόθεση εργασίας: "Η γενιά της Μεταπολίτευσης, οι σημερινοί πενηντάρηδες, έχουν κάνει παιδιά. Γαλουχημένοι με τα φαντάσματα της Αντίστασης, του γαλλικού Μάη και του Πολυτεχνείου, αισθάνονται περήφανοι για την αγωνιστικότητα των τέκνων τους, ανοχή για την καταστροφική μανία τους". Με παραδείγματα εδωδά.

iii. Γράφει ο Μισέλ Φάις στην Ελευθεροτυπία της 9ης Δεκεμβρίου 2008: "Το χαμένο νόμισμα. Το ζήτημα, βέβαια, είναι τι κάνουμε εμείς. 'Ολοι εμείς που αρνούμαστε να δεχτούμε ότι, εντέλει, ζούμε σε μια εχθρική χώρα. 'Ολοι εμείς που δυσφορούμε από την απουσία της πολιτικής, του δημόσιου χώρου, των συνομολογημένων ορίων. 'Ολοι εμείς που, χρόνια τώρα, βλέπουμε τον ίδιο ομαδικό, αξύπνητο εφιάλτη". Βρές το με τις πέντε ρίψεις του ιδίου νομίσματος και στο Σημείο βρασμού του.