η αλήθεια των συμβόλων

Ν.Γ.Π.: [...] σκέφτεστε ιδιωτικά. Δεν νοιάζεστε να δείτε πού είναι η ένωσις, πού είναι η αλήθεια των συμβόλων.

Σ.Τ.: 'Eτσι κι αλλιώς, είναι μοναχική αυτή η γνωστική πορεία.
Ν.Γ.Π.: Ναι, ο μοναχισμός τρέφει την ενότητα. Ξέρετε τον πατέρα Πορφύριο της Πολυκλινικής Αθηνών;

Σ.Τ.: 'Oχι.
Ν.Γ.Π.: Λοιπόν, αυτός πιστεύει ακόμα και στα Αναστενάρια, γιατί είναι, λέει, μέσα στις δυνατότητες της ψυχικής εξάρσεως του ανθρώπου, ασχέτως αν είναι ειδωλολατρικά, αφού είδε στα Καυσοκαλύβια (στο 'Aγιον 'Oρος) έναν καλόγερο την ώρα της Ανάστασης να παίρνει 33 κεριά -ισάριθμα με τα χρόνια του Χριστού- και να τα βάζει κάτω από τα γένια του χωρίς να καίγεται, λέγοντας: «Τι δροσιά, Κύριε, τι δροσιά». Η δυνατότητα μεταβολής της φύσεως των πραγμάτων -της αρρώστιας σε υγεία, της φωτιάς σε χλόη...

Σ.Τ.: ...του πεθαμένου σε ανάσταση...
Ν.Γ.Π.: ...του οίνου σε αίμα και του ψωμιού σε σώμα –απαιτεί παραδοχή, ασχέτως αν αυτή η παραδοχή είναι κατοχυρωμένη με ένα σταυρό. Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ο άνθρωπος προσηλούμενος και πάσχων, πιστεύει στην αμεσότητα ν' αλλάξει την τύχη του. Μόνο έτσι πιστεύω στο σταυρό: όταν τον δώ σαν γεωγραφία των οριζόντων που μπορούν ν' αλλάξουν τη φύση μου.

κυρ-Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Προσεύχομαι στα πράγματα, για να με δώκουν ζωή, συνέντευξη στον Στ. Τσαγκαρουσιάνο τον Μάιο του 1985, δημοσιευμένη κατόπιν στον τόμο: Αντίο παλιέ κόσμε. Συνομιλίες με αξιοσημείωτους ανθρώπους (4η έκδ. 01 Κείμενα, Αθήνα 2007, σ. 45).