Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον·
Ἕκτωρ δ᾽ ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων,
130 ἐς δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου δ᾽ ὅ γε τεύχεα καλὰ
Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.
Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας
ἑστήκει ὥς τίς τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν,
ᾧ ῥά τε νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ
135 ἄνδρες ἐπακτῆρες· ὁ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει,
πᾶν δέ τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·
ὣς Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει.
Ιλιάδος Ρ - Μενελάου αριστεία
“Στημένος σαν λιοντάρι / που νοιάζεται για τα μικρά του, όταν στο δάσος μέσα / τα βγάζει για σεργιάνι τα μώρα του, και ξαφνικά ορμούν / οι κυνηγοί, οπότε αυτό, περήφανο και ξαναμμένο, το μέτωπό του / ολόκληρο σουφρώνει προς τα κάτω, σκεπάζοντας τα μάτια”, αποδίδει o Μαρωνίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου