Περί τέχνης και ύλης ρητορικής...

Ο ρόλος του Διαδικτύου.

Διαβάζω στην Καθημερινή (12.6.05) πως "το Διαδίκτυο είναι ενδιαφέρον γιατί επαναθέτει το απολύτως κλασικό ζήτημα της εκπροσώπησης - αναπαράστασης.
Οι επίσημες τεχνικές της εκπροσώπησης είχαν πάντοτε την ανάγκη να αναπαραστήσουν τα ζητήματα, τα πράγματα για τα οποία μιλάμε, κάτι που το διαδίκτυο κάνει πολύ καλά...
Είναι λοιπόν ένα μέσο επανερμηνείας των κλασικών πολιτικών πεδίων. Μιλάμε για τους δικτυακούς τόπους με όρους πολιτικών πεδίων. Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν αυτό καταφέρνει να αναπαραστήσει μια πολιτική κοινότητα, αν η αρχιτεκτονική του διαδικτύου ανταποκρίνεται ή μιμείται νέες ή πρωθύστερες αρχιτεκτονικές, νέες αρχιτεκτονικές επικοινωνίας. Αποτελεί το παράδειγμα μιας ισότιμης και δημοκρατικής συνεύρεσης για να εξερευνήσουμε όλους τους πολιτικούς, τους καλλιτεχνικούς τόπους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κόσμο".

Οι νέες και πρωτότυπες μέθοδοι εικονικών συζητήσεων και συγκρούσεων που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στο διαδίκτυο είναι τα "blogs".

Και καταλήγει: "Με άλλα λόγια, μπορούμε να πούμε ότι το διαδίκτυο "επανεφευρίσκει" τη ρητορική τέχνη, την αρχαία ρητορεία που μάθαμε από τον Δημοσθένη και τους Ελληνες, τη σοφιστική τέχνη με την καλή έννοια του όρου, αυτή της ευφράδειας. Πρέπει λοιπόν, να γίνουμε ευφραδείς σε ό,τι αφορά το νέο αυτό μέσο".