αλλά πάντως αδύνατον πύρ
παραμείναι χόρτω *
'Ανοιξις. Η λεμονιά έξω ζητάει σίδηρο. Το δείχνει με το φύλλωμά της, που κιτρίνισεν τόπους-τόπους, από την ασιτία. Καλλιεργητικές φροντίδες. Να 'ρθεί να αναζουπίσει.
____________
* Ο στίχος από το 'Επος του Διγενή Ακρίτη [άσμα V, στ. 236] σε μιά παραλλαγή (14ος αι.) της Κρυπτοφέρρης, όπως παραδίδεται από τον Beck. Μεταφορά είναι το πύρ για την φύση του ανθρώπου. Πώς ελειτούργησεν ο ήρως Διγενής και πείραξε ποτε ένα κορίτσι (-τη Μαξιμώ; Μα αυτή δεν ήταν απλώς ένα κορίτσι...).
Με την ευκαιρία, λίγα στοιχεία για την Κρυπτοφέρρη, εδωδά. Κινήσου μέσα στο site να λάβεις κι άλλες πληροφορίες για την ελληνόρρυθμη μοναστική κοινότητα (έτος ίδρυσης 1004) της Grottaferrata, στα περίχωρα της Ρώμης. Φυσικά, τώρα πια, υπάγεται στον Πάπα Ρώμης.
3 σχόλια:
πάρε τη σκυτάλη αγαπητέ
Καλησπερίζω σας ,
και ρωτώ, εάν μου επιτρέπετε να "ντύσω" φωτογραφικά -στο blogομπούκαλο μου -το... επικό κατ'εμέ ,"ποστάρισμα" σας με τίτλο : Μα, απορία τό 'χω...
[ ...σαν σηκώσεις τον σάλιαγκα και τον κοιτάξεις από κάτω, πές μου, τί είναι αυτό που λαχταράς και βλέπεις, αν όχι ένα σπαρταριστό, να σού γελά, να σε καλεί, μουνάκι]
Εν αναμονή
μιας κάποιας απαντήσεώς σας...
(προτιμητέο το e-μέλι )
(κατα cyberόκοσμον) Νεραϊδόνα
'Oπως πάντα εκλεκτικός! Αγνοούσα την Κρυπτοφέρρη..
Τι λέτε παίζετε το παιχνίδι της ιστορίας με πέντε λέξεις; Αν ναι σας προσκαλώ με τις λέξεις
θυμώνω, ζάλη, φαγητό, ξύλα, καρφιά!
Δημοσίευση σχολίου