Και παντός του λαού σου,
μνήσθητι,
Κύριε ο Θεός ημών,
και επί πάντας έκχεον το πλούσιόν σου έλεος,
πάσι παρέχον τα προς σωτηρίαν αιτήματα.
Και ων ημείς ουκ εμνημονεύσαμεν δι' άγνοιαν,
ή λήθην,
ή πλήθος ονομάτων,
αυτός μνημόνευσον,
ο Θεός,
ο ειδώς εκάστου την ηλικίαν και την προσηγορίαν,
ο ειδώς έκαστον εκ κοιλίας μητρός αυτού.
Συ γαρ ει,
Κύριε,
η βοήθεια των αβοηθήτων,
η ελπίς των απηλπισμένων,
ο των χειμαζομένων σωτήρ,
ο των πλεόντων λιμήν,
ο των νοσούντων ιατρός.
Αυτός τοις πάσι τα πάντα γενού,
ο ειδώς έκαστον
και το αίτημα αυτού,
οίκον
και την χρείαν αυτού.
Ενδεικτικό και ικανό απόσπασμα από ευχή που μνημονεύει ο ιερέας μυστικώς κατά την τέλεση της λειτουργίας του μεγάλου Βασιλείου, σήμερα Μέγα Σάββατον στις κατά τόπους συνάξεις.
2 σχόλια:
"Συ γαρ ει,
Κύριε,
η βοήθεια των αβοηθήτων,
η ελπίς των απηλπισμένων,
ο των χειμαζομένων σωτήρ,
ο των πλεόντων λιμήν,
ο των νοσούντων ιατρός."
Χριστός Ανέστη. Είθε να πλησιάσουμε τούτο το λιμάνι...
Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα φίλε μου. Εύχομαι από βάθη καρδίας κάθε καλό.Ελπίζω να καταφέρουμε να βρεθούμε κάποια στιγμή.
Αληθώς!
Το κείμενο προέρχεται φυσικά από τη γραφίδα του κορυφαίου Βασιλείου. Το "η βοήθεια των αβοηθήτων" μού κάνει κλικ από χιλιόμετρα, ενώ το "ο των νοσούντων ιατρός" το κατανοήσαμε κοντά στον Ιερόθεο Ναυπάκτου, που σέβομαι τα μάλα. Θα τα πούμε. Σε φιλώ. Ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου