Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

συνομιλία με τον Θεό


Γεωργίω τω Χοιροβοσκώ και τις ποτέ σκέψεις του


Η "συνομιλία με το Θεό" δεν υπόκειται σε όρους του τύπου: υπακοή / παρακοή. Δεν είναι εξουσιαστική σχέση. Δεν είναι εξουσιαστής ο Θεός –ή Μυστική ενέργεια έστω- κι αν υπάρχει κάτι να προσθέσουμε, είναι τούτο: δεν ξεφυλλίζει ο Θεός κανενός είδους Ποινικό Δίκαιο. Συναρθρώνει συγκρουόμενες ελευθερίες, χωρίς τη νίκη και χωρίς την ήττα. Θεός είναι η ταυτότητα της ελευθερίας που έχει η αντιλόπη όταν τρέχει για να ξεφύγει και της ελευθερίας που έχει η τίγρη όταν επίσης τρέχει για να την πιάσει και να την κατασπαράξει. Αυτό βέβαια είναι αγριότητα. 'Ομως, οποιαδήποτε λέξη μας τήκεται στο θάνατο. Τίποτα δεν υπακούει, τίποτα δεν παρακούει. Ελευθερία μοναχά προβάλλει.

Νίκος Καρούζος


Απόσπασμα από το Η μαύρη κούρσα του κυρίου Καρούζου (συλλ. υλικού-επιμέλεια Γιώργος Κακουλίδης, έκδ. Βιβλιοπωλείο των βιβλιοφίλων, Αθήνα 1999, σ. 21).


6 σχόλια:

Σπύρος Γιανναράς είπε...

Τι εξαίσιο που είναι αυτό. Που κατόρθωσες και το βρήκες; Δεν το θυμάμαι να υπάρχει στα πεζά του κείμενα.

Εκπληκτικό πραγματικά. Απ' αυτά που διαβάζει κανείς ξανά και ξανά.

Ευχαριστώ
ο φίλος σου

το θείο τραγί είπε...

Χαίρομαι που σού άρεσε.

Είμαι ένας άνθρωπος που κάθεται στη γωνιά και διαβάζει βιβλία. [Καλό και το δοκίμιο για τον Ντοστογιέφσκι που μού συνέστησες. Thanks!]. Ο ίδιος.

το θείο τραγί είπε...

Ο Χοιροβοσκός γιατί έσβησε τις εγγραφές από το blog του; Με στεναχώρησε αυτό.

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

O θάνατος έχει και Ανάσταση Θείο Τραγί. Να μην στενοχωριέσαι λοιπόν.
Να προσδοκάς Ανάσταση νεκρών.

Ο μακρινός σου φίλος.

Σπύρος Γιανναράς είπε...

Κι εγώ από τον ίδιο μονήρη πυλό είμαι πλασμένος. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι χρειάζεται να βρίσκει το νεράκι του στο δροσερό καταστάλαγμα χλοερών βιβλίων. Ο Χοιροβοσκός μοιάζει να απογοητεύτηκε από την πολυλογία του Βουστασίου.

το θείο τραγί είπε...

Βγήκα έξω με το Λ. Γύρισα βρήκα τα mail-σχόλιά σας εδωδά, στο άωρον καταφύγιό μου. Μού δώσατε χαρά. Χαρά μεγάλη. Πότε θα σε δώ Χοιροβοσκέ μέρες πού 'ρχονται; Τόσο καιρό έχουμε να τα πούμε... μακρινέ μου φίλε