Κυριακή 31 Μαΐου 2009

των Αγίων Πάντων ο κοκκινολαίμης




.................................Ι

Σουσάμι από την χούφτα της παιδίσκης
κι άχραντο φως αφού ετσιμπολόγησε
και ξεδίψασε δρόσον ο κοκκινολαίμης,
δέκα φορές πάνω απ’ την πόλη μας
κυκλοτερώς πετάρισε, πριν κουρνιάσει
στου βυζαντινού ναϊδρίου των Αγίων Πάντων
το κωδωνοστάσιο, Αμπελόκηποι

και τι μενεξεδένια η ώρα!
και τι μενεξεδένια τα επιγράμματα
εις Ουρανίαν Αφροδίτην πτερόεντα
που ανέθεσε ο κοκκινολαίμης
αοιδός!



..................................ΙΙ

Κυδωνιώντες οι μαστοί εξωθούσαν
το λινό μπλουζάκι διεκδικητικά πολύ
και σιγοντάριζαν άσματα του υμέναιου
κι επιθαλάμια, άλλοτε, και είπα τώρα
έτσι να κάνει λίγο η μέρα, να παραμερίσει,
και θα φανερωθεί η Μάρω της οδού Σμολένσκη
κρατώντας ένα ματσάκι αρμπαρόριζα
και θα μάς φανερώσει, λέει, ψέματα
απαστράπτοντα
την κρυφή ισορροπία, την εύθραυστη,
πότε δένουν καρπό οι κυδωνιές
στον μυστικό κήπο
πίσω από το ναΐδριο
των Αγίων Πάντων.



................................ΙΙΙ

Κάπως έτσι το βλέμμα του Μιχαήλ Χωνιάτη
αποθαύμασε,
όταν παράφορα εαρινή
η αττική του ενδεκάτου αιώνα φύση,
εκ θεμελίων αποθαύμασε το ναΐδριο
σταυροειδές μετά τρούλου,
οι κιονίσκοι μάρμαρο Καρύστου,
όπου θα θρυμματίζονταν επερχόμενες
οι ιαχές ποδοσφαιρόφιλων.



.................................IV

Τα μαλλιά της αντηχούν
σχήματα του αέρα
ορθοπεταλιά
και του κοκκινολαίμη
το πετάρισμα
ενύπνιο.



Χρήστος Μπουλώτης


Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νέα Εστία (2006). - Κατόπιν στον τόμο Τα ποιήματα του 2006 (επιμ. Γ. Ευσταθιάδης - Κ. Γ. Παπαγεωργίου, έκδ. Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2007, σσ. 86-87). Από τον ίδιο τόμο είναι παρμένα και τα I και II εδώ δημοσιευμένα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: