Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

εγκαύματα 23, 3



τραγούδι


ΕΙΣ ΤΥΠΟΝ ΣΚΥΛΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ


Εις τύπον σκύλου εικόνος
πες πως ήμουνα σκύλος!!!
-'Ω! πόσο σκυλίσια* σε θέλω...




------
* "λυττώντα και άγριον δεσπότην", λέω κατά το Πλάτωνος Πολιτεία 329c, την αφρ. ορμήν. Ιδές και Κλήμη Αλεξανδρέα, Παιδαγωγός Β', κεφ. Χ.-




7 σχόλια:

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

τον/την θέλεις; Ή θέλεις, απλά να τους σκυλεύσεις;

το θείο τραγί είπε...

Και "τον" και "της" γλυκύ Χοιροβόσκε μου. "Ο έρως άλλωστε είν' ανώνυμος μες στην συμπαντική μας ανυπαρξία" όπως αποφαινόμουν στην κατακλείδα εδωδά, για να σε πειράξω. Το να σκυλεύεις βέβαια τα της χαρμονίκης σύμβολα είναι πάνυ το ζητούμενο. Για την χαρά.

Υ.Γ. Θέλω να γράψω κι ένα κείμενο για τις τρύπιες καλτσούλες μου όμως. Ο ίδιος.

Ανώνυμος είπε...

Τρυπιες κάλτσες;

Τσ τσ τσ!!!

Φαντάζομαι στο γενικότερο πνεύμα της αδιαφορίας για τα εγκόσμια...

Αναχωρητές, συνέλθετε σας παρακαλώ...

Αυτά που θέλετε να μετουσιώσετε σε ποίηση είναι απλώς μιζέρια...

Μπορείτε και καλύτερα, όπως στο παρελθόν...

το θείο τραγί είπε...

Γύρισες βλέπω Ανώνυμε. Πονεμένος ακούγεσαι. 6 Οκτωβρίου σήμερα και το blog σα να γιορτάζει. Ερωτηΐδος μάρτυρος σήμερα. Τέτοια μέρα έγραφα άλλοτε, βλ. εδωδά κι εδωδά φυσικά.

Ανώνυμος είπε...

Α, Ερωτηίδος μάρτυρος!!!

Δηλαδή εκτός του ότι υφίστασθε το μαρτυριο του ερωτα, το γιορτάζετε κιόλας...


Τι να πω

Χρόνια πολλά

...και καλη λευτεριά

P. Kapodistrias είπε...

Τω όντι έγκαυμα! και πράττεις καλώς! Ότι σκυλεύων τα πράγματα ή σκυλευόμενος υπ' αυτών καθοράς ευκοπώτερον τ' Ανείδωτα της Ματιάς, όπερ μεθερμηνευόμενον, μεθ' ημών το Σκότος του Φωτός το ανέσπερο!

Αγάλλου!

το θείο τραγί είπε...

Αγαπητέ μου π.Π.Κ. ο Χοιροβοσκός όποτε βλέπει στο άωρον έγκαυμα με μαλώνει. Βάλε πεπαντόλ μού λέει...