'Οσο μεγάλο κι αν είναι το μυστήριο της τροφής, όσο μεγάλο το «πράνα» που δίνει, το σπουδαιότερο είναι πάντα να τη μοιράζεσαι μ' ένα φίλο που ξέρει να χαμογελά.
Olivier Clement, Το πνεύμα του Σολζενίτσυν (μτφρ. Ελ. Δαλαμπίρα, έκδ. Εστία, Αθήνα χ.χ., σ. 162).
3 σχόλια:
"Λαμπράς και θείας τυχείν ελλάμψεως,
της σης
Χριστέ
τους πίστει μεταστάντας ευδόκησον,
την εν κόλποις Αβραάμ ανάπαυσιν,
μόνος ως ελεήμων,
τούτοις δωρούμενος,
και της αιωνίου αξιών μακαριότητος".
Τροπάριο της ενάτης ωδής του δεύτερου κανόνος (δηλαδή του εις κοιμηθέντας) του Σαββάτου της εβδομάδος του πλαγίου του δευτέρου ήχου. Ως γνωστόν το Σάββατο είναι αφιερωμένο από την εκκλησία στους κοιμηθέντας. Εκ της Παρακλητικής κι αυτό το τροπάριο. Ο ίδιος.
Ενώ από το ίδιο απόγευμα μπαίνουμε στον βαρύ ήχο. Ιδού:
Ο ειρμός της πρώτης ωδής του τριαδικού κανόνος, ου η ακροστιχίς Αινώ, Τριάς, σε την μοναρχικήν φύσιν του Μεσονυκτικού της εβδομάδος του βαρέως ήχου που ήδη διανύουμε περιγράφει:
"'Ανοιξόν μου το στόμα,
το νοερόν της καρδίας
και χείλη τα ένυλα,
προς αίνεσίν σου τρίφωτε,
μία Θεότης απάντων,
άδειν σοι ωδήν,
φωτουργέ χαριστήριον".
Και το δοξαστικό των Μακαρισμών που ψάλλονται κατά την έναρξη της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής της ίδιας εβδομάδος σημειώνω εδωδά για την ποθητή θεωρία του:
"Φως ο Πατήρ,
φως ο Υιός και Λόγος,
φως το Πνεύμα το άγιον,
αλλ' έν φως τα τρία∙
εις γαρ Θεός, εν τρισί μεν προσώποις,
μιά δε φύσει και αρχή,
άτμητος,
ασύγχυτος,
πέλων προαιώνιος".
Εκ της Παρακλητικής κι αυτά τα τροπάρια. Ο ίδιος.
Συλλέγω και σημειώνω εδωδά κι ένα τροπάριο από την εβδόμη ωδή του κανόνος της Θεοτόκου, του δευτέρου δηλαδή κανόνος του όρθρου της Τετάρτης που ξημερώνει, της εβδομάδος πια του βαρέως ήχου, για την αποκαυστική δροσιά του επί του καύσωνος:
Η θεία δρόσος, εκ σού προϊούσα,
τους εκτακέντας τω καύσωνι, της αμαρτίας
δροσίζει Πανάμωμε∙
όθεν ικετεύω σε,
την κατατακείσαν ψυχήν μου
δρόσισον.
Εκ της Παρακλητικής κι αυτό. Ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου