το σημαινόμενο της αγάπης

Η νοσοκόμα της βάρδιας έλεγε: «Σερβιριστείτε». Καμιά άλλη λέξη δεν προφερόταν∙ ο καθένας μασούσε την τροφή του. Καμιά φορά, κάποιος από τους συνδαιτημόνες καταλαμβανόταν από κρίση κι έτρεμε ή έβαζε τα κλάματα. Επέστρεφε τότε στο δωμάτιό του κι αυτό ήταν όλο. 'Αρχισα σιγά-σιγά να σκέφτομαι πως ετούτοι οι άνθρωποι –άντρες και γυναίκες [οι έγκλειστοι μαζί μου στο ψυχιατρείο]- δεν ήταν διόλου διαταραγμένοι∙ απλώς, τούς έλειπε αγάπη. Οι χειρονομίες τους, η συμπεριφορά τους, οι παντομίμες τους πρόδιδαν μια σπαραχτική δίψα για σωματική επαφή και χάδια. 'Ομως, φυσικά, κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό. 'Ετσι, κλαψούριζαν, ούρλιαζαν, ματώνονταν με τα νύχια τους. Στη διάρκεια της διαμονής μου, έγινε μια επιτυχημένη απόπειρα αυτο-ευνουχισμού.

Μισέλ Ουελμπέκ, Η επέκταση του πεδίου της πάλης [1994] (μυθιστόρημα, μτφρ. Α. Εμμανουήλ, έκδ. Εστία, Αθήνα 1999, σ. 193).



------
Υ.Γ. Σού λέει κάτι Θοδωρή; Για το σημαινόμενο της αγάπης κι εδωδά θα ανατρέξεις. Ο ίδιος.