μυστήρια και εκκλησία

Και παράσχου μοι
δάκρυα μετανοίας
και εξομολογήσεως
εις το υμνείν και δοξάζειν σε
πάσας τας ημέρας
της ζωής
μου. *

Αντικειμενικά, η Εκκλησία είναι καθολική στα μυστήριά της. 'Ολα τα μυστήρια αποτελούν, κατά τρόπους βέβαια πολλούς και ποικίλους, πράξεις ενσωμάτωσης και αφομοίωσης: το βάπτισμα, το χρίσμα και προ παντός η θεία Ευχαριστία, τα τρία αυτά δεν είναι παρά μια τριπλή πράξη της χριστιανικής μύησης. Δεν είναι μόνο σημείο εκκίνησης, αλά μάλλον διαρκής πηγή, νέα ζωτική ορμή, πνευματική και ανεξάντλητη. Η μυστηριακή Χάρις, είναι πάντοτε χάρις ένωσης, τριπλής δε ένωσης: το 'Αγιον Πνεύμα μάς ενώνει με τον Κύριο, εντάσσοντάς μας στο σώμα του, στην αγία ανθρωπότητά του. Μάς ενώνει μεταξύ μας και μάς καθιστά ένα καθολικό σώμα. Σε κάθε δε πιστή ψυχή το 'Αγιον Πνεύμα γίνεται ζωντανή πηγή ειρήνης και πνευματικής απλότητας. Με το 'Αγιον Πνεύμα ο ίδιος ο Κύριος ενεργεί στο σώμα του αυτή την ένδοξη ενότητα, η οποία το κάνει μοναδική εικόνα της Αγίας Τριάδος, και με τον τρόπο αυτό συνεχίζει την αιώνια ιεροσύνη του –ως «Αρχιερεύς της ομολογίας ημών» (Εβρ. 3,1)- «ίνα παραστήση αυτός εαυτώ ένδοξον την Εκκλησίαν, μη έχουσα σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ' ίνα η αγία και άμωμος» (Εβρ. 5, 27).

Γ. Φλωρόφσκυ, Το σώμα του ζώντος Χριστού. Μια ορθόδοξη ερμηνεία της Εκκλησίας [Le corps du Christ vivant 1948], (μτφρ. Ι. Παπαδόπουλος, έκδ. Αρμός, Αθήνα 1999, σσ. 56-57).



-----
* Το motto του παρόντος εκ της ευχής Ανωνύμου εις της Υπεραγίαν Θεοτόκον, ευχή στην οποία καταλήγει η σμικρά και καθόλα ερωτική τω τρόπω φθεγγομένη Ευχαριστία μετά την θεία Μετάληψι των αχράντων Μυστηρίων. Ο ίδιος.