δίκην κολάσεως

Πέτρα αστραφτερή 

πόθος πύρινος συμπυκνωμένος 

ανάσα και μέθη ηλίου 

ακόρεστη μοναχική πληγωμένη 

ιώδης φαιά πρασινωπή 

ησυχάζουσα 

μαινομένη στιλπνή ερωμένη *

Ο Ιννοκέντιος Βολοντίν, μετά τη σύλληψή του, παρατηρεί πως «απαγορευόταν στους φυλακισμένους να συναντιώνται. Τούς απαγορευόταν να παίρνουν κουράγιο από το βλέμμα του άλλου» (Ο Πρώτος Κύκλος, 543). Ακόμη και στη «σαράσκα», «οι άνθρωποι της μιας αίθουσας δεν ήξεραν τίποτα για τους ανθρώπους της διπλανής. Οι γείτονες δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους».

Olivier Clement, Το πνεύμα του Σολζενίτσυν (μτφρ. Ελ. Δαλαμπίρα, έκδ. Εστία, Αθήνα χ.χ., σ. 11).

*

Δεδώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῖς λέγων· Ὃν ἂν φιλήσω, αὐτός ἐστι· κρατήσατε αὐτὸν καὶ ἀπαγάγετε ἀσφαλῶς.

Καὶ ἐλθὼν εὐθέως προσελθὼν αὐτῷ λέγει· Χαῖρε, ραββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.

Και το ίδιο χωρίο αποκατεστημένο στα σημεία:

δεδώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῖς λέγων Ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν· κρατήσατε αὐτὸν καὶ ἀπάγετε ἀσφαλῶς.

καὶ ἐλθὼν εὐθὺς προσελθὼν αὐτῷ λέγει Ῥαββεί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.

Εκ του κατά Μάρκον ιδ' (44-45).

-----
 * Στο motto και πάλι ολίγος Συμεών, ιερομοναχός, εκ του βιβλίου του Συμεών μνήμα (έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 1993.-Εδώ εγγραφή της 27ης Ιουνίου 1991).