και πριν της κολάσεως το στόμα...

Και πριν της κολάσεως το στόμα· ξερή πεδιάδα

και δυό βουνά·

Πάνω στο ένα βουνό, μορφή που έτρεχε,

και κάποια άλλη

Στο γύρισμα του λόφου· σε σκληρό ατσάλι

Ο δρόμος όπως το αργό στρίψιμο της βίδας,

Η γωνιά σχεδόν ανεπαίσθητη,

έτσι που το γύρισμα μόλις να φαίνεται·

Και η μορφή που έτρεχε, γυμνωμένη, ο Μπλαίηκ,

Κραυγάζοντας, συστρέφοντας τα μπράτσα του, τ' ακούραστα μέλη,

Ουρλιάζοντας ενάντια στον δαίμονα,

τα μάτια του αναστραμένα

Στριφογυρίζοντας καθώς οι ρόδες άμαξας που πήρανε φωτιά,

και το κεφάλι του ριγμένο προς τα πίσω ν' ατενίζει

τον δαίμονα

Καθώς έτρεχε μακριά,

να κρυφτεί στ' ατσάλινο βουνό,

Κι όταν φαινότανε ξανά από τη βορεινή μεριά·

τα μάτια του καίγοντας κατά το στόμα της κολάσεως,

Ο λαιμός του γερμένος προς τα μπρος,

και σαν κι αυτόν ο Peire Cardinal.

Και στο δυτικό βουνό, Il Fiorentino,

Βλέποντας την κόλαση μες στον καθρέφτη του,

και Lo Sordels

Κοιτάζοντάς την μες στην ασπίδα του·

Κι ο Αυγουστίνος, ατενίζοντας το αόρατο.

[...]



Σχόλια:

Peire Cardinal: Ο [Τροβαδούρος] Peire Cardinal ήταν από το Veillac από την πόλη Pui Mu Donna, και καταγότανε από τιμημένη γενιά, γιος ενός ιππότη και μιας κυράς. Και όταν ήταν μικρός ο πατέρας του τον έβαλε να διδαχθεί στην cunonica mazior του Puy· και έμαθε γράμματα, και γνώριζε καλά πώς να διαβάζει και να τραγουδά κι όταν έφτασε να γίνει άντρας ήξερε πολύ καλά την ματαιότητα αυτού του κόσμου, γιατί ένοιωθε ζωηρός και ωραίος και νέος. Και μιλούσε όμορφα και έφτιαχνε πολλά όμορφα τραγούδια. Και έφτιαχνε Canzos, όμως έφτιαχνε μονάχα λίγα, και σάτιρες» (Miquel de la Tour, Ezra Pound: Literary Essays, σ. 104).

Il Fiorentino: ο Δάντης

Lo Sordels (Sordello): «Για τον Shayton (του οποίου το έργο γνώριζε πολύ καλά ο Pound) ο Sordello ήταν ένας σημαντικός ποιητής κυρίως επειδή αντιπροσώπευε ένα μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στην Προβηγκιανή και την Τοσκανική άποψη για τον έρωτα. Στην ποίησή του ο έρως έχει γίνει περισσότερο μια μυστική ιδέα παρά μια άμεση αγάπη για μια συγκεκριμένη κυρά» (βλ. Stuart C. McDougal: Ezra Pound and the Troubadour Tradition, σ. 71).

Ezra Pound, Επτά και ένα Cantos (μτφρ. σχόλια Στέφανου Ροζάνη, έκδ. 'Ερασμος, Αθήνα 1993 (3η). -Εδώ απόσπασμα από το Canto XVI, σσ. 12, 39-40). - Ωστόσο, πιο δόκιμη η απόδοση του Γιάννη Λειβαδά, στο: 'Εζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σσ. 49 κ.εξ.).