ουδέ γαρ άγευστος ην και αυτής δη
της θείας γνώσεως, δι’ ης γινώσκεσθαι
πέφυκε τα μυστήρια του Θεού *
«Η γαρ εν βαπτίσματι γέννησις
αρχή της μελλούσης εστί ζωής,
και η των καινών μελών και των αισθήσεων κομιδή
της εκεί διαίτης παρασκευή·
παρασκευάσασθαι δε προς το μέλλον ουκ έστιν ετέρως, ή
την του Χριστού ζωήν ενθένδε ήδη λαβόντας,
ός πατήρ εγένετο του μέλλοντος αιώνος...
Και άλλως δε γέννησίς εστι το λουτρόν,
και γεννά μεν εκείνος, γεννώμεθα δε ημείς·
τω δε γεννωμένω παντί που δήλον, ως άρα
την εαυτού ζωήν εντίθησιν ο γεννών»
Νικόλαος Καβάσιλας
Η νέα εν Χριστώ ζωή, ως φαίνεται, συνιστά την αιώνιον ζωήν,
η οποία άρχεται διά της πλήρους ενώσεως του βαπτισθέντος μετά του σώματος του αναστάντος Χριστού κατά την θείαν Ευχαριστίαν.
[...] το σώμα του Χριστού εμφανίζεται εις την Εκκλησίαν διά της θείας Ευχαριστίας, η οποία συνιστά την πρόγευσιν της μελλούσης ζωής, της Βασιλείας του Θεού.
Επομένως η αρχή της μελλούσης ζωής ταυτίζεται μετά της ενδύσεως εν τω Χριστώ, ενώσεως μετά του Χριστού, εισόδου εις την Εκκλησίαν, ενσωματώσεως μετά της Εκκλησίας, τοιουτοτρόπως δε δηλούται η εσχατολογική σημασία του μυστηρίου της χριστιανικής μυήσεως.
Νέναντ Μιλόσεβιτς, Η θεία Ευχαριστία ως κέντρον της θείας λατρείας. Η σύνδεσις των μυστηρίων μετά της θείας Ευχαριστίας (έκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2001, σσ. 114-115).
-----
* Το motto εκ του Βίος και Πολιτεία και μερική θαυμάτων διήγησις του Οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε (νεοελ. απόδ. Γ. Κατσούλα, έκδ. Τήνος, Αθήνα 1997, σ. 159, παραγρ. μδ΄ 10-12). Για δε το καθ' αυτώ post, το πάνυ σημαίνον, οφείλουμε να παραβάλλουμε το χωρίο εκ της προς Ρωμαίους, στ΄ 23 (: Διότι ὁ μισθὸς ποὺ πληρώνει ἡ ἁμαρτία εἶναι θάνατος, ἐνῶ τὸ δῶρον τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωὴ αἰώνιος διὰ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μας). Ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου