Η σάρκα είναι βασικά και ουσιαστικά
ένα φυσικό σώμα φορτισμένο με ψυχικό ηλεκτρισμό:
δηλαδή με χαρακτήρα.*
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν εξελίσσονται, χαρακτήρες σχετικά αγκυλωμένοι (αυτοί που σε γενικές γραμμές έχουν τη λιγότερη ζωτικότητα, και που πρότυπό τους αποτελεί ο πραγματικός «αστός»). Αυτοί δεν θα αλλάξουν ποτέ το σχήμα της ερωτικής επιλογής τους.
Υπάρχουν όμως και άτομα με γόνιμο χαρακτήρα, με πλούτο δυνατοτήτων και προορισμών που περιμένουν υπομονετικά την ώρα της έκρηξής τους. Μπορούμε σχεδόν να βεβαιώσουμε ότι αυτή είναι και η φυσιολογική περίπτωση ανθρώπου. Η προσωπικότητα υφίσταται στη διάρκεια της ζωής δύο ή τρείς μεγάλες μεταμορφώσεις, που είναι σαν τα διαφορετικά στάδια μίας και της αυτής ηθικής τροχιάς.
*
[…] στη διαδικασία του έρωτα πρέπει να διακρίνουμε δύο στάδια· η σύγχυσή τους διαταράσσει την ψυχολογία του ερωτισμού από την αρχή ώς το τέλος. Για να ερωτευθεί μια γυναίκα έναν άντρα ή αντίστροφα, πρέπει προηγουμένως να τον ξεχωρίσει. Αυτό σημαίνει ότι συμπυκνώνει την προσοχή της πάνω στο συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο ξεχωρίζει και υψώνει πάνω από το κοινό επίπεδο. Αυτή η εύνοια της προσοχής δεν είναι ακόμη έρωτας, μα μια προκαταρκτική κατάσταση. Αν δεν υπάρξει πρώτα προσήλωση στο πρόσωπο, το φαινόμενο του έρωτα δεν θα επακολουθήσει.
Είναι σαφές ότι αυτή η προσήλωση δημιουργεί τόσο ευνοϊκή ατμόσφαιρα για την ανάπτυξη του πάθους, που ισοδυναμεί φυσιολογικά, όταν εμφανίζεται, με την αρχή του έρωτα. Είναι ωστόσο σημαντικότατο να γίνει διάκριση ανάμεσα στις δύο στιγμές, διότι κυβερνώνται από διαφορετικές αρχές. Ένας μεγάλος αριθμός σφαλμάτων στην ψυχολογία του έρωτα οφείλονται στη σύγχυση ανάμεσα στα προτερήματα που «προσελκύουν την προσοχή» και επομένως αναδεικνύουν το άτομο και τα εντελώς διαφορετικά προτερήματα τα οποία κυρίως γοητεύουν. [...]
Ortega y Gasset, Η επιλογή στον έρωτα (μτφρ. Μ. Γεωργίου, έκδ. Ροές, Αθήνα 1998, σσ. 35-36, 76-77). - Το motto εκ του ιδίου (ό.π., σ. 53).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου