Ο άγιος Μάξιμος διδάσκει ότι οι λογισμοί, που λαμβάνουν αφορμή από τα υποκείμενα ψυχικά πάθη, πολεμούν τον νου και τον εκβιάζουν να έλθη στην συγκατάθεση της αμαρτίας. 'Οταν ηττηθή ο νους στον πόλεμο αυτό, «άγουσιν εις την κατά διάνοιαν αμαρτίαν και, ταύτης αποτελεσθείσης, φέρουσιν αυτόν λοιπόν αιχμάλωτον εις την πράξιν». Μετά την πράξη οι δαίμονες, που ερήμωσαν την ψυχή διά των λογισμών, υποχωρούν, μένει όμως μέσα στον νου το είδωλο της αμαρτίας. 'Ετσι οι λογισμοί αιχμαλωτίζουν τον νου και τον οδηγούν αιχμάλωτο στην αμαρτία. Το δε είδωλο της αμαρτίας, αν δεν φύγη με την σύντονη και διαρκή μετάνοια, είναι πηγή ανωμαλιών στον πνευματικό οργανισμό.
Ιερόθεος Βλάχος νυν μητροπ. Ναυπάκτου, Ορθόδοξη ψυχοθεραπεία. Πατερική θεραπευτική αγωγή (έκδ. Ι.Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου, 1986, σ. 211).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου