η αποκατάσταση του σώματος

Ο χριστιανισμός αποκατέστησε το σώμα με το κήρυγμα της Αναστάσεως του Χριστού εκ νεκρών και της Ενσαρκώσεως του Θεού. Αποκαθιστώντας το σώμα, ολοκλήρωσε την αντιστροφή με την έννοια της αναζωογόνησης και της ανανέωσης του κόσμου.

[...]

Το κήρυγμα αυτής της νέας πίστης για την αποκατάσταση του σώματος κατά τη μεταθανάτια ζωή έδρασε θαυματουργικά τόσο στο νού όσο και στην καρδιά των ανθρώπων. Αυτή η διδασκαλία θύμιζε πολύ στον κόσμο την ομηρική, τη λαϊκή πίστη της πρώιμης περιόδου του [κόσμου] στην μεταθανάτια ζωή των ανθρώπων, αλλά ήταν ασύγκριτα συμπαθέστερη από εκείνη.

[...]

Ο χριστιανισμός επέστρεψε στο σώμα εκείνα τα δικαιώματα, τα οποία ο Δημιουργός του κόσμου τού προόριζε κατά τη δημιουργία. Κι έτσι, καθαγίασε το σώμα ως «ναό του Αγίου Πνεύματος», δηλαδή ως κάτι θεϊκό, κάτι αναμφισβήτητο. Η αποκατάσταση του σώματος είναι μακράν η αιτία της ξαφνικής εξάπλωσης του χριστιανισμού και της ιστορικής του δόξας. Με την αποκατάσταση του σώματος ο χριστιανισμός ανανέωσε τον κόσμο και έδωσε παλμό στους λαούς για νέους ένδοξους άθλους, κάτι που είναι χαρακτηριστικό μόνο των νέων και δυνατών λαών.

[...] η Ανάσταση είναι για τον ίδιο λόγο σήμερα δημοφιλής, για τον οποίο ήταν δημοφιλής και κατά τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού, επειδή μ' αυτήν εορτάζεται η αποκατάσταση του σώματος.

αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Το σώμα υπό το φως της Αναστάσεως (έκδ. Χρόες, Αθήνα 2013, σσ. 87, 94, 98, 99).