Απόψε το βράδυ παρακολούθησα Μπουνιουέλ στο 'Αστυ. Πώς να το πώ... Είδα από κοντά ένα φίλο.Και κείνο το σαλιγκαράκι... να γλυστρά στα χέρια σου.
Κάπως έτσι. Καλή σας νύχτα, λοιπόν. Καληνύχτα Αννούλα, καληνύχτα παιδιά.
('Οχι. Εγώ δεν θα πώ καληνύχτα στη μα-μά).
Κυριακή 24 Ιουλίου 2005
Nazarin
1 σχόλιο:
Ημουν κι εγώ εκεί. Και τρεις τέσσερις άλλοι, που επίσης το μάτι τους γυάλιζε περίεργα. Ακου τώρα καλοκαιριάτικα ασπρόμαυρος Μπουνιουέλ σε υπόγειο.Σε ποιόν να το πείς και να μη σκεφτεί: "κρίμα, και φαινόταν μια χαρά παιδί..."
Δημοσίευση σχολίου