Αλληλογραφούσα μ' ένα παιδί στα κρυφά από διαδικτύου ήδη από τον ξεχασμένο Δεκέμβρη... 'Ετσι στα ξαφνικά (αφού με ευλόγησε όσο τού ήταν δυνατό) έπαψε ν' απαντά στις 8 τ' Απρίλη, μέρα των κατά κόσμο γενεθλίων μου, χωρίς να τα θυμηθεί. Τέτοιος απογαλακτισμός. Υπαινιγμός: Προς Θεού, όχι άλλους διθυράμβους. Ο ίδιος εγώ.
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2005
απογαλακτισμός
5 σχόλια:
Theiotragaki mou eisai ppsonio.
Πολύ ωραία προσευχή αυτή, Πάνο. Λές να πιάσει;
Κυρά thalassa, απορώ από πού ξεκινήσατε κάποτε τις προσφωνήσεις προς εμέ (με λέγατε, θυμάμαι, "κύριο θείο τραγί" σας) και πού καταλήξατε τώρα... 'Η εγώ, ή εσείς, τα έχουμε θαλασσώσει! 'Ε;
"Στα κρυφά"...
Δυό λεξούλες μόνο. Αρκετές για να εξάψουν και να ιντριγκάρουν.
Ο Γ.Χ. στο προηγούμενο post έχει δίκιο.
Είστε "ερωτικός άνθρωπος" Θείο Τραγί.
Μη χάσετε ποτέ αυτή την αρετή.
μπορώ και να σας βρίσω, αν αυτό πραγματικά επιθυμείτε. να ξέρετε όμως ότι θα το κάνω με πόνο ψυχής και μετά θα το τραγομετανοιώσω. μαύρο γάλα. καλό weekend, επίσης.
'Ε όχι και να με βρίσετε! Καλά το είπατε: Θα στεναχωρηθούμε κι δυό. Και θα στεναχωρήσουμε και τρίτους...
Δημοσίευση σχολίου