Πότε ήτανε; Μόλις προχθές (Τετάρτη με Παρασκευή) που κάναμε με πόνο ψυχής σχετική συζήτηση στου vitamo (δες εδωδά) κι ήρθε η χθεσινή (του Σαββάτου) στήλη του αμπελακιώτη πολύ κύριου Αντώνη Καρκαγιάννη κι έδεσε...
Tου Aντώνη Kαρκαγιάννη
Προ καιρού σας απασχόλησα με την περίπτωση του αρχιμανδρίτη - ασκητού Eυθυμίου, κατά κόσμο Σάββα Tρικαμηνά, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ασκήτευε σε ένα εξωκκλήσι του χωριού μου, όπου κήρυττε τον λόγο του Θεού του, δεχόταν πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιφέρεια και πολλούς τους εξομολογούσε και τους παρηγορούσε για τα βάσανα της ζωής.
Δεν πείραζε κανένα, αλλά είχε ένα σοβαρό «ελάττωμα». Δεν δεχόταν πάνω από το κεφάλι του καμιά εκκλησιαστική αρχή και δεν παρέλειπε να στηλιτεύει, σαν γνήσιος ασκητής της ερήμου, τα «καμώματα» όλων αυτών που παριστάνουν την εκκλησιαστική αρχή και εν ονόματί της διαπράττουν τα μύρια όσα.
Πριν από δύο χρόνια, αυτός και ένας ομοϊδεάτης του πιλότος πήραν ένα μικρό αεροπλάνο και διασκορπίζοντας βέβηλες και εκκλησιαστικώς «αναρχικές» προκηρύξεις χάλασαν την «ιερά σούπα» της λειτανεύσεως της εικόνας του πολιούχου της Λάρισας Aγίου Aχιλλείου, προκαλώντας οργή και ιερά αγανάκτηση σε πλήθος χρυσοποίκιλτων μητροπολιτών.
Παρ’ όλα αυτά, πάντοτε πειθαρχεί στις αποφάσεις της «εκκλησιαστικής αρχής» και όταν ο επιχώριος μητροπολίτης τον «διέταξε» να εγκαταλείψει το όμορφο εξωκκλήσι του Προφήτη Hλία της κοινότητας Aμπελακίων, όπου ασκήτευε, το εγκατέλειψε αμέσως και εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά στην κοιλάδα των Tεμπών...
'Ολο το κείμενο από την Καθημερινή (29-4-06) θα το βρείς εδωδά. Απ' αυτού, λαμβάνω ελπίδα τον τίτλο του post... [Προς Θεού, δεν επιθυμώ συνέχεια της συζήτησης. Αρκεί όση γίνηκε εκεί, στου Thas].
13 σχόλια:
Εγώ πάντως αναρρωτιέμαι αν όσοι είμαστε εκτός εκκλησίας είμαστε σε θέση να κρίνουμε τα εντός της εκκλησίας. Προσωπικά μου είναι παντελώς αδιάφορα στο βαθμό που δεν με επηρρεάζουν. Βέβαια, η δράση του Αρχιεπισκόπου με αφορά επειδή επιβουλεύεται συστηματικά το κοσμικό κράτος αλλά κατά τα άλλα δεν καταλαβαίνω ποτέ μου κείμενα σαν κ αυτό του κ. Καρκαγιάννη που συνδέσετε.
Δηλαδή, ο Αρχιεπίσκοπος εμποδίζει τον κ. Καρκαγιάννη να είναι εντός της εκκλησίας; Δεν είμαστε καλά.
Απλοποίησε την σκέψη σου, παιδί μου. Και βάλτα σε μιά σειρά. Διάβασε προσεκτικά τα κείμενα, ποιός λέει τί, και πώς, και γιατί.
Σε κάθε περίπτωση για να καταλάβει κανείς πρέπει να βουτήξει την μπουκίτσα του στην σαλτσούλα της πνευματικότητος.
Τότε θα δεί γατί όλοι εμείς οι τρεχα-γύρευε μιλάμε με πόνο για την εκκλησία μας και δεν μένουμε να σχολιάζουμε μόνον τα καθέκαστα που συμβαίνουν στην... εκκλησία τους.
Ο Καρκαγιάννης, εξίσου, μίλησε με σεβασμό και πόνο ψυχής, αναδεικνύοντας στην λεπτομέρεια (και από το τρέχον περιστατικό) το καυτό πρόβλημα που μάς ταλανίζει.
"Tον π. Eυθύμιο", γράφει, "δεν τον γνωρίζω και δεν τον συνάντησα ποτέ. Oύτε έχω οποιαδήποτε σχέση με αυτά που πιστεύει. Tα δικαιώματά του, όμως, τα αισθάνομαι σαν να ήταν δικά μου και έχω υποχρέωση να του συμπαρασταθώ στους διωγμούς που δέχεται".
Το τελευταίο σου ερώτημα μάλλον το ανέσυρες απ' αλλού και τού το κότσαρες.
(Στα καθ' ημάς πάλι: Το ποιός είναι ο επίσκοπος για την τοπική εκκλησία το καθαρόγραψε ένας που τον φάγαν τα λιοντάρια: "εις τύπον και τόπον εικόνος Χριστού". Είναι δυνατόν μιά κλίκα να το επιβουλεύεται κι αυτό;).
Επιμένω διάβασε προσεκτικά τον αρθρογράφο. Φέρε κατά νού ποιός ο εκάστοτε λαλήσας. Κι αν δεν σε επηρρεάζουν, προς τί ο σχολιασμός σου;
γατί όμως γατί;
γατί όσο και γο.
Καλό ξημέρωμα παίδες!
Verba Volant αγαπητό θείο τραγί. Verba Volant. Το ότι ο τρόπος που μιλάτε στάζει πόνο είναι hearsay information. Η Εκκλησία, δεν είναι σαν τις κουζίνες.
Επειδή όλοι τρώμε, μέχρι κ εσείς, νομίζετε πως είστε σε θέση να έχετε άποψη για τις σαλτσούλες. Εντάξει. Όμως για να έχετε άποψη για την Εκκλησία, πρέπει να ζείτε εντός της.
Τον αρθρογράφο τον έχω διαβάσει επανηλλημένως κ τον έχω ακούσει να μιλάει με περισσή περιφρόνηση για την εκκλησία κ ιδιαίτερα για τον αρχιεπίσκοπο.
Εσείς που είστε ένας αγαθός κ βαθύτατα πνευματικός άνθρωπος, εξηγείστε μου: Τί ήθελε να μας πει με το άρθρο αυτό ο τουρίστας της Εκκλησίας που όταν γράφει ή μιλάει γιαυτή στάζει χολή;
Για εξηγείστε μου, σας παρακαλώ.
Αλλιώς ας μιλήσουμε για να μην πω ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ καλύτερα για συνταγούλες.
Κατανοητό;
Μη τσιρίζεις, παιδί μου. Μη τσιρίζεις.
Μένω στο αρχικό μου σχόλιο και την περί ής ο λόγος σαλτσούλα.
Ευχαριστώ.
Ελάτε τώρα Θείο μου Τραγί, δεν τσιρίζω κ το ξέρετε. Αφήστε που δεν έχετε ιδέα από σαλτσούλες. Ό,τι σας σερβίρουν θα το φάτε κ θα πείτε κ ευχαριστώ.
Αφήστε να γράφω εγώ για τις σάλτσες κ για τον υλικό πολιτισμό γιατί ξέρω ότι μέχρι εκεί μου κόβει.Ακόμη κ η Εκκλησία τον προστάτη των μαγείρων, τον έκανε μειωμένης νοημοσύνης.
Εσείς όμως που είστε πνευματικός άνθρωπος κ σας κόβει παραπάνω, πείτε μου τί έχει να μας διδάξει περί εκκλησίας κάποιος που την καθυβρίζει συστηματικά;
Αφού ξέρετε ότι σας αγαπώ. Τόσο που δεν σας έγραψα τίποτε για το τελευταίο εκδοτικό πόνημα του Χρονά που γνώρισε τους ποιητές ...
Καλά, άλλαξα γνώμη, μην μου απαντάτε, αν είναι να χαλάμε τις καρδιές μας, να λείπουν τα βύσσινα κ οι σάλτσες κ όλα.
Το να χαλάμε τις καρδιές μας είναι, βέβαια, κάτι. Το να μην έχουμε όμως κριτήρια για να μπορούμε να διαλέξουμε (πόσο μάλλον να καταλάβουμε τί παίζεται), είναι πολύ χειρότερο.
Αν μού τα έγραφε αυτά, η Μ., θα το καταλάβαινα. Θα το έπαιρνα απόφαση. Να μού τα γράφει όμως ο Α., έ, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Για τα ήδη καταχωρημένα, είπα πιό πάνω αρκετά. Δεν έχει κανείς παρά με αίσθημα ευθύνης [αυτό δηλαδή που, άν το έχουμε, λογιζόμαστε σοβαροί] να τα βάλει στη σειρά. Θα βρεί, από μόνος του πώς έχουν τα πράγματα.
Στο καινοφανές, πάλι, "λαϊκό δικαστήριο" (για τα φρονήματα προφανώς) του Καρκαγιάννη (νά ένας ακόμη έντιμος, με ηλικίαν γνώσεως και σώφρων καθ’ όλα δημοσιογράφος), μού αρκούν τα πονήματά του: Λαμβάνω από τα πιό πρόσφατα:
Εδωδά μού μίλησε επαρκώς, ώστε να ξέρω με ποιόν έχω να κάνω.
Κι απ' αυτό εδώ-του το σημείωμα [να τα διαβάζεις όμως τα παραθέματα καλά, άλλως θα χάνεις κάθε φορά το μπούσουλα και τότε προς τί ο σχολιασμός;], τού αναγνωρίζω ό,τι μπορεί να μιλάει και για την εκκλησία μας.
Ο άνθρωπος, πώς να το κάνουμε, έχει αισθητήριο. Είναι ικανός, ερευνώντας, από όλη αυτή τη σάρα και τη μάρα (και το κακό συναπάντημα που πανταχόθεν μάς έχει κυκλώσει) να βρεί κάτι που αξίζει. Κάτι που ν' αξίζει.
Ο Χρονάς, τώρα. Δεν διατείνεται ο δυστυχής, πως είναι ο ίδιος μεγάλος (και τρανός) ποιητής. Μάλλον ένας αυτοδημιούργητος, που κατάφερε να γράψει καλούς στίχους είναι. (Και αυτή ακριβώς είναι η γνώση που έχει για τον εαυτό του. Είναι απλός άνθρωπος). Στίχοι δε, εκ των οποίων, αρκετοί μελοποιήθηκαν και έχουν κάτι να πούν. Αγγίζουν, όσο αγγίζουν.
Χαρακτηριστικά (για την περίπτωσή του) να αναφέρω ότι σε εκδήλωση που έγινε στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, το Φλεβάρη (αν θυμάμαι καλά), με θέμα τον Ιταλό ποιητή Παβέζε, και όταν καληώρα στήθηκε και πάλι από τους ομιλούντες ένα άτυπο "λαϊκό δικαστήριο", ο Χρονάς ήταν ο μόνος από το πάνελ που στήριξε τον αυτόχειρα ποιητή. Που αφόπλισε τους λοιπούς, υποστηρίζοντας απλώς την ποίηση. Την ποίηση εκείνου. Και έλαβε, φυσικά, το χειροκρότημα που τού άξιζε.
Γενικότερα μιλώντας, αν υπάρχει υγιές αισθητήριο, αυτό μού αρκεί. 'Εχει, όμως, αυτός που γνωμοδοτεί (κάποτε - κάποτε απαξιωτικά κιόλας) κριτήριο; Δίχως κριτήρια εις μάτην οικοδομούμε. Μπλεγμένοι θα βρεθούμε κι άκρη δεν θα βρούμε.
Αρκούν αυτά. Για να μή πώ πως είναι υπέρ-αρκετά.
Σε φιλώ με την γνωστή σε τέτοιες περιπτώσεις ευχή.
Υ.Γ. την σαλτσούλα, βέβαια, την απαντάμε στις μαγειρικές. Μιά καλή σαλτσούλα δένει το φαγητό, κι αν αξίζει στη γεύση, αν είναι πετυχημένη... έ τότε το χειροφίλημα ο διακονών, από εμένα, δεν το γλιτώνει. Αν παρ' ελπίδα, διατηρούν τ' ακροδάχτυλα ευωδιές από κρεμμύδι και σκόρδο, είναι περιττό ν' αναφέρω ότι δεν μένω απλώς στο χειροφίλημα.
Αντ' αυτών, όμως, εδώ, μόνον ως προσδιορισμό της ζητουμένης πνευματικότητος (ιδού το κριτήριο) την ανέφερα. Ο έντιμος και πολύς Καρκαγιάννης το έχει και δικαίως ομιλεί.
Τη φράση τέλος: "Τί δουλειά έχω εγώ με αυτούς!", φέρεται να την έχει πεί ένας δεσπότης. Από αυτούς ήταν, λοιπόν.
Είναι όλα, όμως, απ' την αρχή καταχωρημένα.
Εμείς την αγαπάμε την εκκλησία μας.
Μπράβο!!! Τελικά εχεις τσαγανό εσύ. Και συνέπεια και σε οτι καταπιάνεσαι βλέπω μεθοδικότητα. Πολύ καλή η θέση σου και όλη η στάση σου στη μπλογκόσφαιρα.
Μετά και από αυτό εχω λόγο να εμπιστεύομαι τη κρίση σου.
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΦΙΛΕ ΤΙΣ LOULOUBORGIES
Τὸ σχόλιό μου εἶναι ἕνα μεγάλο «δὲν γνωρίζω». Μπορεῖ νὰ εἶναι ἅγιος, μπορεῖ διάβολος.
Γιατὶ δὲν λέει κανεὶς τίποτε γιὰ τὴν Μονὴ Ἐσφιγμένου, τῶν ὁποίων τὴν βιαίαν ἔξωσιν ἀπαιτεῖ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατρειαρχεῖο; Εἶναι κακοὶ αὐτοί, ἤ, ἀντιθέτως πιστοὶ χριστιανοί; Ἀλλὰ καὶ τὶ μπορεῖ κανεὶς νὰ κάνει μὲ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση...
Δημοσίευση σχολίου