Η Μεσόγειος έχει την τραγικότητα του ήλιου της, διαφορετική από την τραγικότητα της ομίχλης. Κάποιες βραδιές στη θάλασσα, στους πρόποδες των βουνών, η νύχτα πέφτει στην τέλεια καμπύλη ενός ορμίσκου, και τότε μια εναγώνια πληρότητα ανεβαίνει από τα σιωπηλά νερά. Σ' αυτούς τους τόπους μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι αρχαίοι 'Ελληνες μόνο με την ομορφιά και το δυναστευτικό της στοιχείο κατόρθωσαν να αγγίξουν τα όρια της απελπισίας. Σ' αυτή τη μακάρια δυστυχία, η τραγωδία κορυφώνεται.
Αντίθετα, η εποχή μας έθρεψε την απελπισία της μέσα στην ασχήμια και το σπαραγμό. Αν ποτέ μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον πόνο ευτελή, τότε και η Ευρώπη θα άξιζε τον ίδιο χαρακτηρισμό.
Albertus Camus, Η εξορία της Ελένης [L' exile d' Helene, 1948] - (μτφρ. Χρ. Λιοντάκης, έκδ. 'Αγρα – φυλλάδια, Αθήνα Νοεμ. 1983, σ. 1).
9 σχόλια:
Πολύ πολύ ωραίο κομμάτι. Αυτός ο άνθρωπος είχε μια ζωντανή αιμάσσουσα ανθρωπιά ζυμωμένη με φωτεινό πόνο και δίψα για πίστη. Πίστη στον άνθρωπο. Στην άκρη της όμως αχνοφαίνεται ο Θεός. Λέγεται ότι στα συντρίμμια του αυτοκινήτου με το οποίο έφυγε για τον άλλο κόσμο βρήκαν τη Μυστική Θεολογία του Λόσκι. Σ' ευχαριστώ για το απόσπασμα. Αυτός ο άνθρωπος αγγίζει τη ζωή μου.
Δεν ήξερα τον τρόπο της τελευτής του. 'Ωστε με τον Λόσκι παρέα...
Συγχαρητήρια για την επιλογή. Ακριβώς όπως πέφτει η νύχτα ετούτες τις μέρες στον όρμο της Αγίας Πελαγίας.
Έψαχνα 30 χρόνια για το απόλυτο βιβλίο που μου ταιριάζει και το βρήκα στον Ξένο. Το υπαρξιακό μου θέλει τον Καμύ του..
Ο "Ξένος" δεν είναι το καλύτερο, παρότι το πιο γνωστό του βιβλίο. Διάβασε τα διηγήματα "Η εξορία και το βασίλειο", οπωσδήποτε την "Πανούκλα" και την "πτώση", και τα δυο από τα πιο επίκαιρα μυθιστορήματα που μπορεί να διαβάσει σήμερα κανείς.
Σάς ευχαριστώ. Αγία Πελαγία Κ.Π.Μ.; Τί μού θύμισες!
Υ.Γ. Θα δώσω και ένα ακόμη απόσπασμα, ίσως δύο απο το τευτεράκι αυτό...
Την Πανούκλα τη διάβασα παλιότερα, ομολογουμένως δύσκολα (ούσα έγκυος και υποχόνδρια..). Τώρα, τα πιάνω όλα απ' την αρχή.
Ναι, Αγία Πελαγία Κυθήρων. Έχετε βρεθεί ποτέ;
Προ εικοσαετίας και κάτι. Εντεύθεν κακείθεν (Βάτικα). Διέτρεξα το νησί δυό χρονιές. Και Μυρτιδιώτισα ένα δεκαπενταύγουστο (παραμονές) αλλά όχι Διακόφτι και Αγία Μόνη. Χίπικη διανυκτέρευση στο Καψάλι και δε συμμαζεύεται. Ο ίδιος, με καλοκαιρινή χαρά.
Το βιβλίο "Η εξορία και το βασίλειο" μόλις προχθές το αγόρασα και το διαβάζω. Δεν ήξερα ότι περιέχει 6 διαφορετικά διηγήματα. Νόμιζα ότι ήταν μόνον ένα. Όπως ο "Ξένος" η "Πανούκλα"... Διάβασα ήδη τα δύο πρώτα και με έκανε εντύπωση η καλλιέπεια των. Ζωντανές περιγραφές κλπ.
Θα το τελειώσω, φαντάζομαι, πολύ γρήγορα.
Χάρης Βόλος
Το παρόν απόσπασμα όμως στο ως άνω postάκι αναφέρεται σε δοκίμιο και όχι σε διήγημα. Και εξαντλημένο μάλλον. Ωστόσο, καλήν την ανάγνωση να ευχηθώ. Ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου