για το σύμβολο του φαλλού

[...] ο φαλλός (σταθερή αναφορά στο εν διεγέρσει πέος των ιθυφαλλικών τελετουργιών της αρχαίας Ελλάδας) δεν είναι το σύμβολο του ανδρικού σεξουαλικού οργάνου αλλά της γονιμότητας, της ναρκισσιστικής πληρότητας και της ερωτικής επιθυμίας. Γίνεται, λοιπόν, το θεμελιώδες σημαίνον της ανθρώπινης επιθυμίας για τα δύο φύλα. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η λέξη σύμβολο είναι ελληνική και αρχικά υποδήλωνε ένα αντικείμενο κομμένο στα δύο, σημάδι που ύψωναν δύο άτομα για να αλληλογνωριστούν. Με βάση αυτό μπορούμε να πούμε ότι καθένα από τα δύο φύλα διαθέτει το μισό αυτού που λείπει στο άλλο για να συμπληρωθεί το σύνολο. Το εν διεγέρσει πέος συνδέεται στενά με τον δεκτικό κόλπο και η σύντροφος απαντά σ’ αυτό το σήμα με κολπική διέγερση, σημάδι αμοιβαίας επιθυμίας.

[...] το εν στύσει πέος: σύμβολο της ναρκισσιστικής πληρότητας, της γονιμότητας και της επιθυμίας. Ως τέτοιο, ο φαλλός-σύμβολο δεν ανήκει ούτε στο ένα ούτε στο άλλο φύλο, αλλά οργανώνει τον ενδοβλητικό αστερισμό και τις θεμελιώδεις φαντασιώσεις που καθορίζουν τα σεξουαλικά σχήματα της ενήλικης ζωής και των δύο φύλων.

Τζόϋς Μακ Ντούγκαλ, Τα χίλια και ένα πρόσωπα του έρωτα (μτφρ. Δρ. Τσαρμακλή, έκδ. Νεφέλη, Αθήνα 2001, σσ. 35-36, 229).