όροι σχέσης

Η Εκκλησία (το λαϊκό σώμα που τη συγκροτεί) δεν δίστασε να προσλάβει στοιχεία της θρησκείας και να τα εγκεντρίσει στον δικό της τρόπο ύπαρξης και ζωής. Προσέλαβε κάποιο θρησκευτικό λεξιλόγιο, όρους όπως αποκάλυψη, λατρεία, νόμος, εντολές, θυσία· πρακτικές όπως η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η γονυκλισία· συμβολικούς τύπους όπως το βάπτισμα στο νερό, το χρίσμα με λάδι, το θυμίαμα, τα λειτουργικά ενδύματα και σκεύη – και πάμπολλα άλλα. Τα προσέλαβε αντιστρέφοντας το νόημα και τη λειτουργία των προσλημμάτων: μεταποιώντας τους όρους χρήσης σε όρους σχέσης, την ατομοκεντρική σκοπιμότητα σε προτεραιότητα αγαπητικής κοινωνίας, τον νομικό χαρακτήρα σε πρόκληση αυθυπέρβασης και αυτοπροσφοράς.

Χρήστος Γιανναράς, Ενάντια στη θρησκεία (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2006, σ. 314).


-----
Επειδή ξημερώνει η καταπληκτική ημέρα της Μεταμορφώσεως, για την οποία έγραφα άλλοτε μεταξύ άλλων κι εδωδά. Ο ίδιος.