ψυχοστασία

1917 πήνα μεγάλη

1941 πήνα μεγάλη

Πείνα μεγάλη το 1944 *

174. Πηγές του θέματος [της Δευτέρας του Χριστού Παρουσίας και της μελλούσης Κρίσεως] είναι: α) Ματθ. 25, 31-46. β) Θεσσαλον. Α΄ 4, 13-18. γ) Αποκάλυψη του Ιωάννου και δ) Λόγοι Εφραίμ του Σύρου. Η παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας εμφανίζεται ήδη κατά τον 4ο αι., τροποποιείται κατά τον 6ο αι. και οριστικοποιείται τον 11ο αι. (Ιταλία – Torcello). [...]

*

66. Η Αποκάλυψη του Ιωάννου εικονογραφείται σε μεταβυζαντινούς ναούς και φαίνεται να έχει επίκαιρο χαρακτήρα η εικονογράφηση αυτή. Έχει προηγηθεί το 1522 η άλωση της Ρόδου από τους Τούρκους και οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει.

*

178. Ήδη από τα πανάρχαια χρόνια επικρατούσε η αντίληψη, ότι μετά θάνατον λαμβάνει χώραν ψυχοστασία, δηλαδή εζυγίζοντο οι καλές και οι κακές πράξεις των θανόντων και ανάλογα με αυτές που επλεόναζαν εκρίνετο και η τύχη της ψυχής του νεκρού.

Στους λακκοειδείς τάφους του ταφικού περιβόλου Α των Μυκηνών ανευρέθη μεταξύ των άλλων κτερισμάτων και ζυγός, υποδηλώνων ακριβώς την παραπάνω αντίληψη. Απεικονίσεις ψυχοστασίας απαντούν επίσης σε τοιχογραφίες τάφων της αρχαίας Αιγύπτου, όπου επικρατούσαν ανάλογες αντιλήψεις.

*

92. Ως γνωστόν, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι ψυχές των νεκρών μετέβαιναν στον άλλον κόσμο, οδηγούμενες από τον Χάροντα, ο οποίος τίς μετέφερε με βάρκα διά της Αχερουσίας λίμνης και διά το ταξίδι αυτό επλήρωναν έναν οβολό. Στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων, μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, την θέση του Χάροντος κατέλαβε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.

Ιω. Βολανάκης, Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ασκληπιείο Ρόδου (έκδ. Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ασκληπιείου Ρόδου, Ρόδος 2006, σημειώσεις, σσ. 27-28).

-----
* Στο motto χαράγματα στις εσωτερικές επιφάνειες του ναού. Οι δύο πρώτες, οι ανορθόγραφες, στη νότια εσωτερική πλευρά της δυτικής κεραίας του ναού, ενώ η τρίτη στη βόρεια εσωτερική πλευρά της βόρειας κεραίας του ναού, συνοδευομένη από τα αρχικά του γράφοντος «Ι.Σ.» (ό.π., σημ. 183, σ. 28).