είπε αυτός καθώς έβλεπε εκείνη στον καθρέφτη

ει κατά άνθρωπον εθηριομάχησα εν Εφέσω,

τί μοι το όφελος; ει νεκροί ουκ εγείρονται...

Κορ. 1, 15.32.1

Είπε αυτός καθώς έβλεπε εκείνη στον καθρέφτη

Είναι ωραία τα μαλλιά σου Ελενάκι
και εδόθη αυτώ δούναι πνεύμα τη εικόνι του θηρίου
το στόμα μου για σένα τραγουδά χωρίς να με ρωτήσει
ίνα και λαλήση η εικών του θηρίου και ποιήση
η μέση σκύβει το στόμα τα σφυρά σου να φιλήσει
ίνα όσοι εάν μη προσκυνήσωσιν τη εικόνι του θηρίου αποκτανθώσιν

Τ' όμορφο στήθος σου στα κύτταρά μου σάλους
και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους
σηκώνει και με πάει με τους σαλούς
και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους
Γλυκούς παλμούς που μ' έχουν παλαβώσει
ελευθέρους και τους δούλους, ίνω δώσιν

μού στέλνει της ραδινής σου της κορμοστασιάς
αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς
και μοναξιάς μου ο πυρωμένος δυναμίτης
ή επί το μέτωπον αυτών, και ίνα μή τις
Ο τρομοκράτης της λύπης μου εσύ 'σαι
δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι

Το όνομά σου μ' ονομάζει Ελενάκι
ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου
αυτό με κάνει να κοιμάμαι με το χάραμα
ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού
κι ο νους ναυάγιο χωρίς το όνομά σου
ώδε η σοφία εστίν· ο έχων νουν ψηφισάτω

Εσύ της ύπαρξής μου Αφροδίτη
τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου
νους τη δύναμή σου ν' αψηφήσει δεν υπάρχει
εστίν· και ο αριθμός αυτού
αριθμός ικανός την ομορφιά σου ν' αριθμήσει
εξακόσιοι εξήκοντα έξ

Είπε αυτός κοιτώντας στον καθρέφτη

Γιάννης Πατίλης, Ακτή Καλλιμασιώτη και άλλα ποιήματα (έκδ. Ύψιλον / Βιβλία, Αθήνα 2009, σσ. 40-41).