Το χωριό των κακομαθημένων γυναικών βρίσκεται στη ωραιότερη θέση του Βασιλείου της Κρήτης. Μπροστά απλώνεται θάλασσα. Πετούν χελιδονόψαρα. Χορεύουν δελφίνια. Πνέουν αύρες θεσπέσιες. Πίσω υψώνεται κατάφυτο βουνό. Δένδρα μεγάλα κινούν τον αέρα και τον αναζωογονούν. Πρόβατα βελάζουν. Πέρδικες κακαρίζουν. Στα δεξιά απλώνονται περιβόλια ανοιξιάτικα και θημωνιές εαρινές. Αριστερά θάλλουν τα καρποφόρα δέντρα του Βασιλείου. Μηλιές, κερασιές, πορτοκαλιές, αχλαδιές. Αμπέλια πλούσια. Στρέφουν λοιπόν πίσω οι κακομαθημένες το κεφαλάκι τους και αναπνέουν το βουνό. Απλώνουν τα ποδαράκια τους και τα λούζει το κύμα. Πιάνουν όποιους καρπούς θέλουν με το δεξί. Έχουν στο αριστερό χέρι όποιο φρούτο επιθυμούν. Οι γυναίκες αυτού του χωριού είναι πολύ ωραίες και κακομαθημένες. Γι’ αυτό ονομάζεται έτσι το χωριό. Στην πρώτη γλώσσα της Κρήτης τις γυναίκες αυτές τις έλεγαν «ξενινιασμένες». Η λέξη θέλει να πεί ότι αυτές οι γυναίκες συμπεριφέρονται ωσάν τα νινία, κάνουν δηλαδή σαν τα μωρά παιδιά.
Άλλο χαρακτηριστικό των κακομαθημένων γυναικών είναι ότι έχουν στην εξουσία τους όσους και όποιους άνδρες επιθυμούν. Απεχθάνονται τους ταπεινούς, τους άξεστους και τους ανέραστους. Τούς αρέσουν οι ευγενικοί. Οι υπερήφανοι. Οι πλούσιοι και οι ερωτικοί. Είναι αυτοί που υποτάσσονται εύκολα και υπηρετούν με θέρμη τις κακομαθημένες τους. Υποτάσσονται σε αυτές διότι θέλουν να υποτάσσονται. Υπηρετούν διότι θέλουν να υπηρετούν. Κοιμούνται στο κρεβάτι των κακομαθημένων γυναικών τους μόνο όταν θέλουν εκείνες. Όταν δεν θέλουν να τούς έχουν στο κρεβάτι, τούς βάζουν και κοιμούνται στο χαλάκι. Σηκώνονται εκείνες τη νύχτα να πάνε για νερό τους. Κατεβαίνουν. Πατούν με τα ωραία τους πόδια τους άνδρες που κοιμούνται στο χαλάκι. Πάνε, κάνουν το νερό τους. Επιστρέφουν στο κρεβάτι τους. Πατούν επάνω στους ωραίους και τους υπερήφανους άνδρες. Ανεβαίνουν στο κρεβάτι. Κοιμούνται. Οι άνδρες ξαγρυπνούν και παρακολουθούν με ευλάβεια την ανάσα των κακομαθημένων γυναικών τους.
Το χωριό των κακομαθημένων γυναικών το ίδρυσε η Βασἰλισσα Πασιφάη η Γ1 η Ανελέητη ή Αναβαίνουσα. Λέγεται πως προτού γίνει βασίλισσα, συνήθιζε να συνευρίσκεται με όποιον ήθελε και με όποιαν ήθελε. «Τα αιδοία της», αναφέρουν τα Βασιλικά Χρονικά, «ήσαν ανελέητα. Περιέλουζε τους εραστές της με υγρἀ θεσπέσια και περιφλεγή. Μέγας πόθος έκαιγε τα σώματα αυτών. Και εκείνη αφού τούς έχριε με τα ζείδωρα υγρά της, κατέκαιε την υπόστασίν τους. Εμαίνοντο οι άνδρες. Εφλέγοντο. Και εκείνη τούς είχε στην υπηρεσία της. Ήτανε δύστροπη. Ήταν άγαν κακομαθημένη. Αλλά εις τα ερωτικά ήταν θεότης». [...]
Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Το Βασίλειο της Κρήτης. Γενικές πληροφορίες και χωριά (έκδ. Άγρα, Αθήνα 2013, σσ. 149-150).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου