«πώς» μπορούμε να γνωρίσουμε τον αναστημένο Χριστό

«Διδάσκαλε, αυτός που έχει τη χαρά να σε βλέπει,
αυτή τη Στιγμή,
να βλέπει το όραμά Σου,
βλέπει με τα μάτια της ψυχής;
Ή με το Πνεύμα;» [...]

Τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά ακόμη και αυτό του Ιωάννη δεν μάς προετοίμασαν για το είδος των ερωτήσεων που θέτει η Μαρία στον Διδάσκαλο, στο κείμενο που μελετάμε. Σαν να μην ήταν ικανοί οι μαθητές παρά για την πρακτική γνώση και για ερωτήματα που αφορούσαν τις καλές πράξεις και την καλή συμπεριφορά. Σαν να μην τούς ενδιέφεραν τα μεταφυσικά ερωτήματα και τα ερωτηματικά ως μέσο κατάκτησης της γνώσης και της επαφής με τον αναστημένο Ιησού.

Ο Χριστός αναστήθηκε· είτε το πιστεύουμε είτε όχι, είναι γεγονός. Πώς είναι δυνατόν να το πιστέψουμε, σε τί μπορούμε να βασιστούμε για να μάθουμε αν υπάρχει αληθινό όραμα που ανήκει σε αυτήν την αλήθεια, την οποία θεωρούμε πέραν πάσης αμφισβητήσεως. Με ποιόν τρόπο μπορούμε να φθάσουμε στη γνώση, ποιό είναι το μέσον ή το όργανο; Πώς μπορούμε να μάθουμε αν αυτό το όραμα είναι πραγματικά αληθινό; Και πόσα ακόμη ερωτήματα υπάρχουν, που δεν τα θέτουμε!

Γυναικεία ερωτήματα ή ανδρικά, για την ενορατική και φανταστική γνώση; Ερωτήματα που γίνονται πάντως από τη Μαρία τη Μαγδαληνή και τα οποία δεν είναι διόλου ασήμαντα, αφού συνδέονται με το «πώς» μπορούμε να γνωρίσουμε τον αναστημένο Χριστό, που δεν είναι παρά η Πραγματικότητα και η ίδια η βάση του Χριστιανισμού...

[...]

Από τον τρόπο που θέτουμε το ερώτημά μας, βλέπουμε μέχρι ποίου σημείου είμαστε εξαρτημένοι από έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και δυτικής ερμηνείας: Ή όντως ονειρευόμαστε ή όντως είναι αληθινή· τρίτη περίπτωση αποκλείεται. Κι αν αυτή η τρίτη περίπτωση που αποκλείεται είναι το Αληθινό, η «σύνθεση» ενός αντικειμένου κι ενός υποκειμένου που αποσυνδέονται εξ αιτίας του χρόνου παρουσίασης;

Η αλήθεια έγκειται στον δικό μας προσωπικό τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε, ονειρευόμαστε ή πιο συγκεκριμένα φανταζόμαστε το Αληθινό. Το όνειρο είναι η ηχώ στο δικό μας Φανταστικό κομμάτι του Αληθινού, που αφήνεται να γίνει αντικείμενο διήγησης...

Jean-Yves Leloup, Το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής. Κοπτικό Ευαγγέλιο του 2ου αιώνα μ.Χ. (μτφρ. Αργυρώ Αϊμερίνη-Κουρούση, έκδ. Ενάλιος, Αθήνα 2005, σσ. 174-176). Απ’ αφορμή τους στίχους 17-25 της 10ης σελίδας. Με σημαίνουσα την συνέχεια του αποσπάσματος στο ίδιο το βιβλίο (ό.π., σσ. 176-177) απ’ αφορμή τις χαμένες σελίδες 11 έως 14 του χειρογράφου.