Το Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον, όπως και τα άλλα ευαγγέλια, μπορεί να μάς βοηθήσει να τελειοποιήσουμε την εικόνα που έχουμε για τον άνθρωπο, αφού στο ίδιο το πρόσωπο του Διδασκάλου, βλέπουμε μια προνομιούχο εικόνα του ολοκληρωμένου Ανθρώπου, που έχει γίνει κατ' εικόνα και Ομοίωση του Θεού – ή ακόμη καλύτερα, την εικόνα του Ανθρώπου-Θεού ή του Θεού-Ανθρώπου.
«Βγήκα από τον κόσμο χάρις σε έναν άλλον κόσμο».
Ο κόσμος της ψυχής, που ενώνεται με τον κόσμο του νού και του Πνεύματος, ανακαλύπτει έναν άλλο κόσμο.
Να αλλάξουμε τον κόσμο, σημαίνει να αλλάξουμε την οπτική γωνία από την οποία τον κοιτάζουμε, γιατί τα μάτια της σάρκας και τα μάτια του πνεύματος δεν βλέπουν την ίδια αλήθεια.
*
Παρατηρήσαμε ότι η Μαρία η Μαγδαληνή μπόρεσε να περάσει από τον κόσμο της ύλης σε αυτόν του πνεύματος, χάρη στην ανακάλυψη του Φαντασιακού, που βρίσκεται «ανάμεσα-σε-δύο-κόσμους» και το οποίο κατάφερε να διακρίνει, χάρη στην αφύπνιση του νού της.
Το Φαντασιακό είναι θα λέγαμε ο χώρος, «όπου παίρνει σάρκα και οστά το πνεύμα και γίνεται πνευματικό το σώμα». Η ιδέα της ομογενούς φύσης αντικαθίσταται από την εικόνα της ιεραρχίας «κλιμάτων», που ξεκινά από το κλίμα με τα πιο βαριά υλικά και φθάνει ώς τα κλίματα της πιο δυσνόητης πραγματικότητας.
Οι διαφορετικές διηγήσεις των ταξιδιών της ψυχής τής Μαγδαληνής, μάς επιτρέπουν, αν όχι να «δούμε» και να πειραματιστούμε με αυτά τα κλίματα, τουλάχιστον να τα επισκεφθούμε, με την περισυλλογή, την ειρωνεία ή το ενδιαφέρον του συνηθισμένου τρόπου σκέψης μας.
Jean-Yves Leloup, Το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής. Κοπτικό Ευαγγέλιο του 2ου αιώνα μ.Χ. (μτφρ. Αργυρώ Αϊμερίνη-Κουρούση, έκδ. Ενάλιος, Αθήνα 2005, σσ. 226-227). Απ’ αφορμή τους στίχους 1-3 της 17ης σελίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου