Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

presto furiozo



τα πάθη του Καβάφη

Η ερωτοπάθεια στην καβαφική ποίηση δεν συνδέεται αποκλειστικά με την ομοφυλοφιλία αλλά με σειρά από πάθη, σύμφωνα με τελευταίες μελέτες των αρχείων του.
"Η ζωή μου περνά μέσα σε διακυμάνσεις ηδονικές, μέσα σε συλλήψεις -πραγματοποιημένες ενίοτε- ερωτικές. Τo έργον μου πάει προς στην σκέψι. Εργάζομαι σαν τους αρχαίους. 'Εγραφαν ιστορία, έκαμναν φιλοσοφία, δράματα μυθολογικής τραγικότητος -ερωτοπαθείς- τόσοι τους - όμοια σαν εμένα", έγραφε ο Κωνσταντίνος Καβάφης τον Ιούνιο του 1910.

[...]

Σημασία είχαν για τον Καβάφη και άλλες εκδοχές "πάθους", λέει ο μελετητής [Μιχάλης Πιερής, καθηγητής και κοσμήτορας στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας], όπως για παράδειγμα: "το πάθος του αλκοολισμού, όπως αυτό φαίνεται σ' ένα ποίημα όπως το "Μισή Ώρα" το πάθος της λαγνείας και της ερωτικής πλάνης το πάθος της μονήρους εμπειρίας, όπως αυτή εκφράζεται στο ποίημα "Πολυέλαιος" που φαίνεται ότι συμβολίζει το πάθος του αυνανισμού". Αλλά και πάθη διανοητικά, όπως "το πάθος που συνδέει την ηδονή με τη γνώση" (στο ποίημα "Δυνάμωσις") ή "το πάθος που σχετίζεται με θέματα ποιητικής" (στο ποίημα "Νόησις"). 'Οπως και πάθη πολιτικά ή πάθη που σχετίζονται με την ιστορική συνείδηση, όπως φαίνεται στο ποίημα "Η μάχη της Μαγνησίας".



Απόσπασμα από δημοσίευμα του Μανώλη Πιμπλή στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (22/12/2009) για τη νέα έρευνα του καθ. Μιχάλη Πιερή στα κείμενα του ποιητή. Εδωδά ολόκληρο.


-----
Οι δυο λεξούλες στον τίτλο του παρόντος αποτελούν έναν μουσικό όρο. Σημαίνουν∙ πολύ γρήγορα και βίαια.


2 σχόλια:

ellinida είπε...

Ετσι δεν δεν είναι το πάθος;

το θείο τραγί είπε...

Αγαπητή ελληνίς, έτη πολλά ότι τη σήμερον του Ευαγγελισμού ημέρα εορτή μεγαλή εστί της ελληνίδος φυλής. Ναί, τα πάθη είναι πάθη και έτσι είναι τα πάθη. Γρήγορα και βίαια. Κατά το πατερικόν πάθη τε θυμόλεθρα [ίδε εις PG 1419D, όπου PG = patrologia graeca, η συλλογή δηλαδή που περιέχει το πλείστον των πατερικών κειμένων, γεννηθείσα, τουτέστιν εκδοθείσα σταδιακώς, περί το 1860 στην Δύση] επιφέρουν τον όλεθρο του θυμικού μέρους της ψυχής, τουτέστιν τον θάνατο, την καταστροφή, την δέσμευση της ελευθερίας. Τα πάθη, λοιπόν, είναι πολλά πολλά μαζί και ανάρτησα τούτο το δημοσίευμα δια την υπόμνηση στα περί τον βίο του μεγάλου ποιητή πάθη. 'Ο,τι ακριβώς μού γυάλισε δηλαδή. Δεν το περίμενα να βρώ τόσα πάθη ομολογημένα μάλιστα, δηλαδή καταγεγραμμένα στα ποιήματά του. Εύχαρις, μετά πολλών ευχών, ο ίδιος.