τὰ ὄρνια μένουν ὄρνια

- Σε κάθε περίπτωση, η ψυχή
είναι που πεθαίνει πρώτη.*

[…] Πλην, ώ κυνικοί και πεπολιτισμένοι άνθρωποι, τίς γνωρίζει αν και τα ζώα, μη εννοούντα την γλώσσαν υμών, σάς νομίζουν αλόγους;

Τα ζώα έχουσιν ψυχήν, διότι δεχόμενοι ότι η ψυχή έχει τρείς δυνάμεις, δεχόμεθα κατ' ανάγκην ότι όπου υπάρχει μία εξ αυτών υπάρχουσι και αι λοιπαί, επομένως και ψυχή. Ερευνήσαμεν επί των ζώων και είδομεν, ότι η κάμηλος είναι εκδικητικόν ζώον, άρα έχει μνήμην, όθεν και ψυχήν. Ο κύων ονειρεύεται, άρα έχει μνήμην, όθεν και ψυχήν. Πλείστα άλλα ζώα έχουσι μίαν εκ των τριών της ψυχής δυνάμεων, επομένως ψυχήν.

Αλλά ο άνθρωπος δεν θέλει να έχωσιν τα ζώα ψυχήν και ίνα παρηγορήση την μικρότητά του, ήν αυτός εις εαυτόν έδωκε, λέγει ότι ζωήν μόνον έχουσι τα ζώα και ουδέν άλλον. Εάν όμως αι ψυχικαί δυνάμεις των ζώων δεν είναι καταληπταί εις ημάς, πταίει ο άνθρωπος, όστις, βασιλεύς πάντων των επί γής κτισμάτων, αγνοεί τας γλώσσας των υπηκόων του.

Κώστας Βούλγαρης, Ο Καρτέσιος στην Τρίπολη (έκδ. Πόλις, Αθήνα 2003, σ. 88). -Το motto εκ του ιδίου (ό.π., σ. 24).

*

Ἀλλὰ τὰ ὄρνια μένουν ὄρνια καὶ καθαρίζουν τὰ βουνὰ μὲ ἠλεχτρικὴν ταχύτητα. Μόλις γκρεμισθοῦν ἢ ψοφήσουν πρόβατα, ἄλογα, μουλάρια, κ.λ.π. ἐπιπίπτουν τὰ ὄρνια καὶ τὰ καθαρίζουν αὐτοστιγμί. Φαίνεται δὲ ὅτι παρομοίας ὑπηρεσίας προσέφεραν καὶ κατὰ τὸ Εἰκοσιένα. Οἱ βοσκοὶ ἐρευνοῦν ἐπιμόνως τὰ σπήλαια ὅπου κάνουν τὶς φωλιές των μὲ τὴν ἰδέαν ὅτι θὰ εὕρουν χρυσαφικά, ἰδίως δακτυλίδια, τὰ ὁποῖα μετέφερον ἐκεῖ τὰ ὄρνια μαζὶ μὲ τὰ χέρια τῶν νεκρῶν κλεφτῶν ποὺ ἥρπαζον ἀπὸ τὰ πεδία τῶν μαχῶν. Ἕνας Σαρακατσᾶνος μοῦ ἔδειξε χρυσὸ δακτυλίδι ποὺ εὑρῆκε μέσα εἰς μίαν ὀρνιοφωλιὰν μαζὶ μὲ σκελετοὺς ἀνθρωπίνων χεριῶν.

Στέφανος Γρανίτσας, Του Βουνού και του Λόγγου - Λαογραφικὲς σελίδες γιὰ τὴν ὀρεινὴ πανίδα (Το όρνιο), από την εφημ. Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας (τ. 918, 30.04.2021).