μια καθεδράλη στη μέση της θάλασσας

ο κάθιδρος τυφλός δρομεύς
η υποτονική αντίδραση
στην ύβρι του μεσημεριού
ένα πρωινό στον Ιππόδρομο
με πολλές χασούρες και άφθονα κέρδη
η παράκληση του Παρακλήτου
να σωθεί η ζωή του παιδιού
και πολλά άλλα τέτοια παράδοξα
όπως μια καθεδράλη στη μέση
της θάλασσας *

Αμνημόνευτα

Είμαι ένας ποιητής τροποποιημένος
σαν τον περιβόητο ραστακουέρο
ζοφερός την όψη και το πνεύμα
φέτος κόψαμε μαζί την πίτα

κι έπεσε το νόμισμα στη Ρίτα
μα ποια είναι η Ρίτα αυτή
που τελευταίως τόσο συχνά την
αναφέρουν στην Άπω Ανατολή

δώρο τής κάνει η μητέρα της
έναν σπάνιο αρχαίο δονητή
δεν έπρεπε να το πούμε αυτό
αύριο θα σηκωθώ πρωί πρωί

να μαγειρέψω τορτελίνια
με ασυνήθιστες προϋποθέσεις
δεν αντέχω τις παρά φύσιν
ασύστολες συστάσεις τρίτων

αύριο φεύγω για την Αργεντινή
να δώσω τόπο στην οργή
να συναντήσω έναν άνθρωπο
που δεν εννοεί να εμφανιστεί

θέλει να μιλήσει αλλά δεν μπορεί
είναι αιχμάλωτος του εαυτού του
κλείνεται συχνά στην κάμαρά του
μα δεν βγαίνει ποτέ πριν ξαναμπεί

Αθήνα, 29 Γεν. 2005

*

Μείναμε οι δυό μας

Μείναμε από ηλεκτρικό
και από πόσιμο νερό
μείναμε από εφημερίδες
και από χρήσιμες πληροφορίες

μείναμε στο ξενοδοχείο
όταν όλοι είχαν φύγει
μείναμε οι δυό μας μόνοι
εσύ κι εγώ κι ένας τρίτος ακόμη

δεν ξέρω γιατί κρύβεται
μόλις γυρίσω να τον δώ
το πρόσωπό του είναι
μισοκρυμμένο απ' το φώς

η όψη του μού είναι γνωστή
κάπου θα έχουμε συναντηθεί
μα δεν μπορώ να θυμηθώ
που και πότε και γιατί

και μείναμε όλοι σ' ένα χάνι
έξω απ' την πόρτα της ωραίας
και κάναμε ολονυχτίς καρτέρι
πρωί απόγευμα και μεσημέρι

μήπως τυχόν κι εμφανιστεί
ξαπλωμένοι εμείς στο διάδρομο
μα άνοιξε ξαφνικά η πόρτα
και μπήκε ένας κακός αέρας

με πένθιμη μαύρη φορεσιά
μπότες και περισκελίδες με καρφιά
στο ύψος του μηρού η ουλή
μιας πληγής που ακόμα

δεν τεκμηριώθηκε από κανέναν

Αθήνα, 9 Φεβρ.-26 Οκτ. 2005

με κόκκινες κονκάρδες και μπλε καπέλα
ερευνήτριες με κοντές φουστίτσες
επάνω από το γόνατο που εξέχει
χνούδι δανεισμένο από την περιοχή
της κλασικής χλωρίδος **

Νάνος Βαλαωρίτης, Άνθη του θερμοκηπίου. Ποιήματα 2004-2005 (έκδ. Απόπειρα, Αθήνα 2010, σσ. 38-39, 66-67). -Τα motto εκ του ιδίου (ό.π., σσ. 9-10, 18), με το πρώτο ως σαφή αναφορά στον ομόθεμο στίχο του Βερλαίν.