"Από το φλιτζάνι μου ξεφεύγει αχνός και πάει να επισκεφθεί το λουλούδι σου. Είσαι καθισμένη μπροστά του, το καμαρώνεις και βλέπεις το λουλούδι σου να κλείνει τα πέταλά του. Γυρνάς και με βλέπεις στ' αντικρινό σπίτι, που προσπαθώ να κατευθύνω τον αχνό μου στο λουλούδι σου. Σκέφτεσαι: "Πάλι αυτός".
Κατεβάζεις το ελαφρύ καφασωτό που φράζει το παράθυρό σου. Μά το λουλούδι πεισματωμένο δε θα ξανανοίξει σήμερα. Η μέρα σου πήγε χαμένη".
Γράφει ο Pierre Bettencourt (Πιέρ Μπεττενκούρ) με το ψευδώνυμο Λού-Κιάνγκ-Τσέου, στο ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ του (εκδ. Στιγμή).
8 σχόλια:
Ευτυχώς γιατί δεν αντέχω άλλο τα αινίγματα ;-)
Χαρείτε το και καληνύχτα σας...
Ο ίδιος εγώ.
Εγώ γιατί δεν μπορώ να στείλω email;;;
Για δοκιμάστε τώρα. Είχε πρόβλημα το Σαββατοκύριακο. Δεν ξέρω αν λειτουργούσε και τίποτε, δηλαδή.
Θείο τραγί, οι επιλογές σας έχουν πάντα στον πυρήνα τους "μια ντελικάτη, πλούσια σιωπή" που λέει κι ο ποιητής.
Λοιπόν, θα αρχίσω να μαλώνω όσους γράφουν το θείο τραγί με κεφαλαία γράμματα. Μα γιατί διαλέξατε αυτόν τον τρόπο για να με πειράξετε;
(Μπράβo Mirandolina, διακρίνατε την διαφορά).
Παρακαλώ, γράφετέ το με πεζά, όπως τού αξίζει για να δηλώνει εμεωυτόν. Και το άωρον, όσο πιό μικρά γίνεται, ει δυνατόν να κρύβεται, να χάνεται από τα μάτια μας.
Κατά τα λοιπά, σάς ευχαριστώ.
Χμμμ, μια ντελικάτη, πλούσια σιωπή, με κάνετε να κοκκινίζω.
(Και έλεγα, ποιάν θα κλέψω εγώ!
-εννοώντας: ποιάν σιωπή, φυσικά).
Υγιαίνετε!
'Οχι, αγαπητέ Πάνο, δεν είστε ο μόνος που το κάνει αυτό το σφάλμα. 'Ολοι ένα γύρω στα links τους γράφουν π.χ. το άωρον με κεφαλαίο το αρχικό άλφα, ενώ κανονικά γράφεται με πεζά. 'Ετσι και το θείο τραγί. Γράφεται μόνο με πεζά, αλλιώς σημαίνει κάτι άλλο.
Τώρα σχετικά με το κατατόπ(ιον) και την βοήθεια που ζητάτε, ρίξτε μια ματιά εδωδά μέχρι το τέλος της συγκεκριμένης σελίδας, όπου βάλθηκα να εξηγώ αυτό ακριβώς το πώς.
Δεν έχω λόγον να μήν σάς συμπαθώ. Καλησπέρα σας. (Εδώ βρέχει και κάνει κρύγιο πολύ).
Καλά-καλά δεν έκανα και τίποτα.
(Το τρίτο tag το χρησιμοποιούμε για να βάζουμε links. 'Οπως εγώ έπραξα με κείνο το εδωδά).
Μα πείτε μου, ποιός είναι αυτός ο τσέλιγκας;
Περιπλανήθηκα υπέροχα στα τερπνά λιβάδια σας - θείο τραγί, σας ευχαριστώ!
Επίσης:
1. για τις οδηγίες περί τα tags στα comments - και
2. που μου 'γνωρίσατε' τον Πιερ Μπεττενκούρ˙ ταπεινά σάς ερωτώ:
α. που το αποδίδετε ότι έχω την ίδια οπτική γωνία με τον συγγραφέα˙
β. άντε να με πιστέψει κανείς τώρα, ότι έτσι γράφω εδώ και χρόνια...:-(
(Ελπίζω να μη με θεωρήσετε ανεπιθύμητο εισβολέα...;-)
Δημοσίευση σχολίου