Είναι εύκολο να ψέγεις τους δερμάτινους χιτώνες της πορνογραφίας και να αντιτάσσεις την αγάπη του προσώπου. Το πρόσωπο έτσι κι αλλοιώς παραμένει πρόσωπο, εφόσον επιλέγει, έστω κι άν επιλέξει να μην είναι καθ' ομοίωσιν και να λάβει τη μορφή του δαίμονα. Τέτοια δεν είναι άλλωστε η θαυμαστή ελευθερία της χριστιανικής θεολογίας; Μόνο σαν νοιώσεις στα βάθη σου ότι είσαι χαλασμένη φύση, μπορεί να βρείς κάτι από τη δόξα του Θεού. Και για να βρείς πόσο χαλασμένη φύση είσαι, καλή άσκηση είναι να γνωρίσεις σε βάθος τη χαλασμένη φύση της Εσπερίας.
(Αντώνη Ζέρβα, Εικόνος Απορροαί, έκδ. 'Ινδικτος 1997, σ.24).
3 σχόλια:
Δε μπορώ παρά να υπερθεματίσω..αν και δεν έχω ενοχικά σύνδρομα. Χαλασμένοι
και ατελείς είμαστε όλοι.Προτιμώ τη
ραγισματιά από τη ριφενσταλική τελειό
τητα παρ'ολη τη φοβερή έλξη που μου ασκεί. Παλεύοντας..
Ναί! βέβαια η ραγισματιά! lol, Lolita και φυσικά, δίχως ενοχικά σύνδρομα. Για ποιό πράμα άλλωστε;
Lefty, κάπως έτσι είναι. Το θέμα είχε απασχολήσει άλλοτε και τον Vangelaka, ο οποίος σε ιδιαίτερα mails ζητούσε τότε διευκρινήσεις. 'Οπως καταλαβαίνεις -κι αφού πάνω κάτω θα επέλεγες και σύ τα ίδια γραφήματα-, όχι, δεν είναι τυχαία η επιλογή. Αν και κάπου μπορεί να διάλεγα πλέον άλλο γράμμα.
Για σένα έχω μιλήσει στο παρελθόν σου. Και συμπληρώνω: αν είσαι μόνο 23, τότε περιμένουμε περισσότερα από σένα.
(Δοκίμασε και το πίττα-γύρο με φέτα και κανέλλα. Ποτέ δε ξέρεις... Με καλή διάθεση, πάντα ;-))
Να συμπληρώσω πως στο εν λόγω βιβλίο επιχειρείται από τον Αντώνη Ζέρβα (μόλις κυκλοφόρησε και η αναθεωρημένη δουλειά του στα cantos του Πάουντ), ένα ακόμη κοίταγμα στην Εσπερία, και την περιπέτεια του προσώπου. Σημειώνει: Κάθε γραπτό κείμενο έχει τη δική του οδοιπορία. Δοκιμάζεται πάνω σε ένα έργο του Μπέϊκον, στον Τζόϋς (Οδυσσέας) και λοιπούς.
Παλεύοντας, λοιπόν...
Σας ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου