Καστρί (Δελφοί). Το όριζε τον παλιό καιρό ένας άρχοντας Μελισσηνός.(...)Βρίσκονται στο νομό Αμφίσσης σκόρπια εδώ και κεί κάτι παραπονεμένα κάστρα, δίχως να τάχει γράψει κανένας.
Φώτης Κόντογλου, Ο Καστρολόγος, (έκδ. Εστίας 1987, σελ.148).
Δυό μόνο λέξεις για τους Δελφούς και μιά περιληπτική αράδα για τούτον τον στερεοελλαδίτικο τόπο. Το αρχίνισμα πάλε που κάνει ο πολυσχιδής ποτέ γέρων σε τούτο τον τόμο είναι πιότερο σπουδαίο:
Σφήγκες και Μέλισσες είναι οι άνθρωποι, ανακατεμένοι οι κακοί με τους καλούς. Κι επειδής οι πολλοί έχουνε κεντρί κι οι λίγοι βγάζουνε μέλι, ο κόσμος παρουσιάζει τούτη την ακατάστατη την όψη, όντας ανάποδος, βρωμισμένος από αίματα κι από αδικήματα (ο.π. σ.17).
Ταξιδεύοντας, λέω, έρχεται κι η 'Ανοιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου