αίγλα διόσδοτος

Σκιάς όναρ άνθρωπος,
αλλ' όταν αίγλα διόσδοτος έλθη,
λαμπρόν φέγγος έπεστιν ανδρών
και μείλιχος αιών.

Πίνδαρος (8ος Πυθιόνικος, στιχ. 95-97).

Σκιάς όνειρο είναι ο άνθρωπος· μα όταν ο Θεός στέλνει λάμψη, τότε ένα λαμπρό φως φτάνει στους ανθρώπους και η ζωή γίνεται γλυκιά σαν μέλι.


σχόλιον: 'Ολη η προσπάθεια των αρχαίων Ελλήνων καταλήγει στην αίσθησι κάποιου θείου φωτισμού και μειλίχιου βίου. Αυτή η θεόσδοτη αίγλη, που διαισθάνθηκε και ύμνησε η ελληνική ψυχή, αποτελεί τον όρθρο της ανεσπέρου ημέρας, που ανατέλλει με την περίοδο της Χάριτος.

Βασίλειος Γοντικάκης (εδωδά ολόκληρο το άρθρο, αλλά κι εδώ).