πεντζίκειος λόγος (αντιπασχάλιος): η ζαριά

Un Coup de des jamais n' abolira le hasard
"ένα ρίξιμο απ' τα ζάρια ποτέ να καταργήσει δεν μπορεί το τυχαίο"
Μαλλαρμέ

Με τη βοήθεια της παραλλήλου των ονείρων κι αφού προσέξουμε τη θέση τους στο κείμενο, οι λέξεις φωτίζονται. Είναι εύκολο π.χ. να δούμε ότι το χέρι που εξομοιώνεται με λουλούδι και το λουλούδι με παιδί είναι εικόνες του σεξ, όπως και το σπήλαιο και το κοχύλι [σχήμα που χωρά πολλούς αριθμούς και γεωμετρία]. Τα σπίτια και τα δέντρα εικονίζουν σώματα. Ο ουρανός, όπως ξέρουμε γενικά, είναι σύμβολο πατρικό, του Θεού, όπως ο άνεμος δηλώνει το μηδέν.

[...]

Γράφω ένα τετράγωνο. Τα σχήματα, δεν πρέπει να το ξεχνούμε, είναι γεγονότα υπαρκτά. Εξάγονται από την ποιητική εμπειρία, όπως τα ωφέλιμα και κύρια συστατικά από τις πρώτες ύλες. Λέω ότι το τετράγωνο που σχεδιάζω είναι η φύση. Θυμούμαι τους επτά σοφούς και την εβδομάδα με τις επτά μέρες και παίρνω για μέγεθος πλευράς τον πρώτο αριθμό 7. 7x7=49 το τετράγωνο. Η περίμετρος 28, όσες οι μέρες του σεληνιακού μήνα, της περιόδου των υγρών. Το μέγεθος της πλευράς 7, είναι η απόσταση της κατευθείαν διαδρομής που μπορούμε να κάνουμε. Σ' επτά χρόνια τα κύτταρα του οργανισμού ανανεώνονται. Η πράξη της ωριμότητας στη μέση του 7, δίνει αριθμό όχι ακέραιο, τρισίμιση. Φέρω τις κάθετες στη μέση των πλευρών. Το σημείο που τέμνονται, σχηματίζοντας έναν Ελληνικό, Βυζαντινό Σταυρό, κείται σε μισό μήκος του 7. Στο ίδιο ακριβώς σημείο τέμνονται και οι διαγώνιες. 'Ετσι σύμφωνα με τις κάθετες και τις διαγώνιες τούτο το κεντρικό σημείο ακτινοβολεί απευθείας και πλάγια. Μέσα στο τετράγωνο κάθε αίσθημα, ο πλούσιος έρωτας, η δύναμη που κάνει τον καθένα να βλέπει τον εαυτό του όπως θέλει, πλημμυρώντας την καρδιά με αγαπή, έφεση προς το ωραίο, το ιδανικό, όλα αποτείνονται στο κεντρικό αυτό σημείο. Δίχως αυτό τα τραγούδια της αγάπης μένουν ακατανόητα και οι αξίες που στηρίζουν τις σχέσεις γκρεμίζονται.

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, "Επίμετρο: Ο Θέμελης και τα σχήματα", στο: Stephane Mallarme, Ο 'Ιγκιτουρ ή η τρέλλα του Ελβενόν (μτφρ. Ν.Γ. Πεντζίκης, έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 1983 & 1992, σσ. 56, 57-58).




-----
Σε παρακαλώ, διάβασέ το δυό φορές. Θέλω να το καταλάβεις καλά. Να βρείς τί σού λέει ο αγαθός γέρων. Να πιάσεις το νήμα και να ξετυλίξεις το νόημα. 'Ολος εγώ φιλί της Λαμπρής μαζί σου. Ο ίδιος.