οικιακά ιερά

στοχάσου γλυκεία και δέξου με
γλύπτες παράφοροι
σμιλεύουν των θεών τ' ανήσκια σώματα*

[...] την 7η χιλιετία, τα «οικιακά ιερά» του Τσατάλ Χουγιούκ, τα οποία καταλαμβάνουν το ένα στα δύο δωμάτια κάθε σπιτιού, επαναλαμβάνονται οσάκις συναντάται εστία, όπως ακριβώς σήμερα ο βωμός των προγόνων στον βουδισμό ορίζει, σε κάθε κατοικία, έναν ιερό χώρο της τάξεως αυτής.

Jacques Cauvin, Γέννηση των θεοτήτων, γέννηση της γεωργίας. Η επανάσταση των συμβόλων στη Νεολιθική Εποχή (μτφρ. Σ. Πρέβε, έκδ. Πανεπ. Εκδ. Κρήτης, Ηράκλειο 2004, σ. 136).




-----
* Στο motto φρέσκος φρέσκος Β.Ν. Μπόνος, στίχος αλιευμένος από τα παρενεστώτα (αιδημητριάτης ΒΙ', Ταμύναι). - Ως προς το άνωθεν σπάραγμα για τα οικιακά ιερά εικάζω πως ο Cauvin δεν μπορεί βέβαια να γνωρίζει κάτιτις για το εικονοστάσι που εισέτι απαντάται στα ορθόδοξα σπίτια και την τελετουργία του εσπερινού θυμιάματος [εις απάντησιν της λατρείας άλλοτε του ρωμαίου αυτοκράτορος]. Ο ίδιος.