πρακτικά

- Καθόμουν στην ταβέρνα του Αποστόλη στο Καπάνι. Ο Παγκρατίδης με πλησίασε και μού ζήτησε ένα πιάτο φαγητό να φάει. Πράγματι παρήγγειλα μία φασολάδα και φάγαμε μαζί. Μετά κοιμηθήκαμε μαζί.
- Πού πήγατε;
- Σε ένα αποχωρητήριο.
- Δεν τον πλήρωσες;
- Ξανά να τον πληρώσω; Μα τον φίλεψα...

Κωνσταντίνος Μαρίνου, 65 ετών, εργάτης – μάρτυρας στη δίκη

*

Οι γυναίκες θέλουν λεφτά. Κι εγώ δεν είχα. Βέβαια, όταν έβρισκα καμιά που με ήθελε, πήγαινα μαζί της. Το ίδιο μου άρεσε να κάνω την πράξη αυτή με γυναίκα ή άντρα. Δεν αισθανόμουν όμως καμιά ευχαρίστηση όταν μού έκαναν εμένα άλλοι άντρες τη δουλειά. Αλλά με είχε πάρει ο κατήφορος κι όταν δεν είχα πώς αλλιώς να βγάλω λεπτά και τα νοσοκομεία δεν μού έπαιρναν αίμα γιατί μ' έβρισκαν αδύνατο, πήγαινα σ' αυτούς που μού 'διναν δέκα-είκοσι δραχμές για να κοιμηθούν μαζί μου.

Από την απολογία του κατηγορουμένου

Θωμάς Κοροβίνης, Ο γύρος του θανάτου (έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 2010, σσ. 22, 27-28). Στο ίδιο και σχετική βιβλιογραφία με τα πρακτικά της δίκης.