για την αθανασία της ψυχής, τότε

Φώς γαλήνιο 

κατά μέσον της νυκτός 

τούτο το μύρο *

«Ο Σωκράτης –γράφει ο δανός φιλόσοφος στο Ημερολόγιό του- δε συγκέντρωσε πρώτ' απ' όλα μερικές αποδείξεις για την αθανασία της ψυχής με σκοπό να ζήσει ύστερα μ' αυτή την πεποίθηση, με τη δύναμη δηλαδή των αποδείξεων. Εντελώς αντίστροφη είναι η περίπτωσή του. Είπε: η δυνατότητα να υπάρχει αθανασία με απασχολεί σε τέτοιο βαθμό που χωρίς αμφιβολία διακυβεύω ολόκληρη τη ζωή μου πάνω σ' αυτό σαν να ήταν το πιο βέβαιο απ' όλα τα πράγματα. Και έτσι έζησε. Και η ίδια η ζωή του είναι απόδειξη της αθανασίας της ψυχής. Δεν πίστεψε απλώς στη δύναμη των αποδείξεων κι ύστερα να ζήσει: όχι, η ίδια η ζωή του είναι η απόδειξη. Και μονάχα με το θάνατό του, το θάνατο ενός μάρτυρα, η απόδειξη είναι πλήρης».

Από το βιβλίο του Μιχ. Κ. Μακράκη, Η φιλοσοφία του Kierkegaard (έκδ. 'Ιδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Αθήνα 1983, σ. 304).

Σιγή των άστρων 

σταγόνα-σταγόνα 

μύρο στην ψυχή *

----- 
* Στα motto και πάλι ολίγος Συμεών, ιερομοναχός, εκ του βιβλίου του Συμεών μνήμα (έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 1993.-Εδώ εγγραφές της 16ης Δεκεμβρίου 1991 και της 22ας Οκτωβρίου 1992, η δεύτερη με την επισημείωση: «Kent»).