Ουχ οράς ταύτην την θάλασσαν την κυμάτων γέμουσαν και πνευμάτων βιαίων;
Αλλ' αύτη η θάλασσα η ευρύχωρος και μεγάλη, ασθενεί ψάμμω τειχίζεται,
και πολλάκις κυμαινομένη τα κύματα εις ύψος διανίστησιν άφατον·
επειδ' άν έλθη εις τους αιγιαλούς και την ψάμμον ίδη, διαλυθείσα προς εαυτήν πάλιν επάνεισι,
δι' αμφοτέρων σε τούτων διδάσκουσα
ότι ουχί φύσεως έργον εστί το μένειν αυτήν εις τον οικείον όρον,
αλλά της του κτίσαντος αυτήν δυνάμεως·
διά τούτο γουν και ασθενές το τειχίον εποίησε,
και ου ξύλα και λίθους ουδέ όρη τοις πελάγεσι περιέβαλε τούτοις,
ίνα μή τούτοις λογίση τις του στοιχείου την ευταξίαν· [...]
αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Εις τους Ανδριάντας (εκ της συλλογής Θηκαρά και δη Θεοδούλου Μοναχού, Ανθολόγιον περί των 'Υμνων Ι' - έκδ. Ι.Μ. Παντοκράτορος, 'Αγιον 'Ορος 2008, σ. 527).
*
Τότε κι εσύ, Πάτροκλε καβαλάρη, χλευάζοντας
φωνάζεις: κοίτα να δείς τι σβέλτος κι αλαφρύς ξέρει [745: μάλ' ελαφρός ανήρ]
ο λεβέντης να βουτά· ανίσως κι έπεφτε βαθιά
μές στην ψαρίσια θάλασσα, πολλούς θα χόρταινε
για στρείδια ψάχνοντας, κάνοντας τη βουτιά του
από ψηλό κατάρτι, και με φουρτούνα ακόμη, αφού
πανεύκολα από τ' αμάξι τώρα βούτηξε στον κάμπο -
έχουν λοιπόν δύτες δεινούς οι Τρώες. [750: κυβιστητήρες]
Δ.Ν. Μαρωνίτης, 24+2 Ιλιαδικές παρομοιώσεις (εδώ η παρομοίωση του Π 745-750, έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 2012, σ. 25). -Πέρα από την μτφρ, π' αφήνει μιαν πικρία, τα σχόλια εισόδια και ακροτελεύτια απόσταγμα της επιμελημένης γραφής του είναι. Ο ίδιος.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου