όταν αναστή εις προσευχήν

Ο εγκρατευόμενος και ταπεινοφρονών και βδελυττόμενος την παρρησίαν, εγώ πιστεύω ότι

 όταν αναστή εις προσευχήν, καθορά εν τη ψυχή αυτού το φώς του αγίου Πνεύματος·
 και ευφραίνεται εν τη θεωρία της δόξης αυτής και εν τη αυτής αλλοιώσει
 προς την του αγίου Πνεύματος ομοιότητα.*

[…]

Στον εγκέφαλο δεν υπάρχει κέντρο της γραφής. Υπάρχει μόνο κέντρο του προφορικού λόγου. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκεται καμία γέφυρα ανάμεσα στην τέχνη, τη γραφή κυρίως και στον λόγο - όπως και στους ανθρώπους . Όσο κι αν σου φανεί παράξενο, πιστεύω ότι τα μεγάλα λογοτεχνικά αριστουργήματα ανήκουν στην παιδική λογοτεχνία. Τα κείμενα του Σεφέρη, ο Ντοστογιέφσκι, ο Παπαδιαμάντης, όλα τους είναι παιδική λογοτεχνία.

[...]

Ο μεταφραστής πρέπει να εξορύξει από το κείμενο εκείνο που θα ισχύσει για το σημερινό δραματικό ασυνείδητο. Αυτό σημαίνει ότι είσαι υποχρεωμένος να «αυθαιρετήσεις», αναλύοντας, πολλαπλασιάζοντας ή και αφαιρώντας στίχους για να βγει η εν τω βάθει ποιητική ουσία.

[...]

Υπάρχει Φυσική Ιστορία... Αρχίζει όταν συλλαμβάνεις την ιδέα και τα πρόσωπα και από τη στιγμή που θα γεννηθεί η πρώτη λέξη, η πρώτη φράση του κειμένου. Τότε παραδίδεσαι άνευ όρων και παρακολουθείς τη ροή. Όσο διαρκεί η ροή υπάρχει δημιουργία, δημιουργικότητα, και του κόσμου ακόμα, μέχρι να επέλθει η ισοπέδωση, κάτι που φοβάμαι ότι ήδη συμβαίνει στην εποχή μας. Αυτή δεν είναι η αρχή της εντροπίας; Η ροή ανάμεσα σε δύο διαμερίσματα διαφορετικής θερμοκρασίας. Το ίδιο ισχύει και στον έρωτα. Γιατί η τέχνη είναι υπόθεση ερωτική.

—Το ζεύγος έρωτας-θάνατος...

Ποιός μιλάει για τον θάνατο; Το χειρότερο είναι η αρρώστια.

Γιώργος Χειμωνάς, σκόρπια αποσπάσματα εκ της τελευταίας του συνεντεύξεως (Αναδημοσίευση Lifo 24.04.2016, απ' εδωδά).


----- 
* Το motto του αγίου Ισαάκ, Λόγοι Ασκητικοί ΜΓ' (εκ της συλλογής Θηκαρά και δη Θεοδούλου Μοναχού, Ανθολόγιον περί των 'Υμνων ΙΣΤ' - έκδ. Ι.Μ. Παντοκράτορος, 'Αγιον 'Ορος 2008, σ. 538).