-Ζεράρ: Αυτή είναι άλλωστε και μία από τις πιο μεγάλες συνέπειες της διάδοσης των εικόνων, οι οποίες παρελαύνουν συνεχώς μπροστά στα μάτια μας. Συμβάλλουν σε ένα είδος «εγκεφαλικού θανάτου», στην ισοπέδωση της σκέψης για την οποία μιλούσαμε πριν λίγο.
Καταλήγουμε να βάζουμε δίπλα-δίπλα απ' τη μια τραγικά γεγονότα που μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες για πολύ κόσμο στο μέλλον και από την άλλη ζητήματα εντελώς επιφανειακά. Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με μια εξίσωση κάθε είδους πληροφορίας.
-Κ.Κ.: Μια ισοπέδωση.
-Ζεράρ: Και μάλιστα διαπιστώνουμε πως αυτό που μετρά πάνω απ' όλα είναι η αδιάκοπη παρουσία της διαφήμισης. Δεν πρόκειται δηλαδή για τηλεοπτικές εκπομπές που διακόπτονται από διαφημίσεις, αλλά για διαφημίσεις που διακόπτονται από κάποιες πληροφορίες.
-Κ.Κ.: Ή από μια ταινία. [...] για κάθε τρία λεπτά ταινίας προβάλλονταν έξι λεπτά διαφημίσεων. Είναι να τρελαίνεται κανείς. Και οι διαφημίσεις ήταν εντελώς βλακώδεις. Αλλά αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Πάρτε για παράδειγμα το συμβόλαιο του Ελκαμπάς [σημ. πολύ γνωστός Γάλλος δημοσιογράφος], όπου οι παρουσιαστές ανεβάζουν την ακροαματικότητα και έτσι αυξάνονται οι τιμές των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
-Ζακ: Ακριβώς. Εδώ θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για άνοδο της βλακείας.
-Ζεράρ: Μα αυτό είναι το θέμα. Η πρόθεση αυτών των παραγωγών και αυτών των εκπομπών [...] είναι να κατασκευάζουν ψευδή κοινωνικά ζητήματα, έναν ψευδή δημόσιο διάλογο. Να παρουσιάζουν ένα είδος -μιας που μιλούσαμε για δημοκρατία- στρεβλού δημοκρατικού διαλόγου. Η ασημαντότητα, στην περίπτωση αυτή, δεν βρίσκεται τόσο σε αυτά που λέγονται, όσο στην επιθυμία να στρεβλώσουν την πραγματικότητα, στην επιθυμία να αποκοιμίσουν, να αποβλακώσουν.
-Κ.Κ.: Και να μάς κάνουν συνεργούς. Αυτός είναι ο στόχος των εκπομπών με τη συμμετοχή του κόσμου, των τηλεπαιχνιδιών, με τους αποκλεισμούς θεατών... φτάσαμε να ακούμε μέχρι και ηλιθιότητες του τύπου, «έχουμε άμεση δημοκρατία, επειδή υπάρχουν δημοσκοπήσεις».
-Ζακ: ...οι οποίες θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις εκλογές... πράγμα που δεν θα ήταν χειρότερη λύση (γέλια)...
-Κ.Κ.: Συμφωνώ. [...] οι πολιτικοί, είτε αλλάζουν είτε όχι, αυτό δεν έχει καμία σημασία. Είναι απλά διακοσμητικά στοιχεία. Ωστόσο πρέπει να πούμε πως οι πολιτικοί σήμερα, αριστεροί και δεξιοί, δεν έχουν κανένα πρόγραμμα. Το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσουν μια κάποια επιρροή στην κοινή γνώμη για να καταφέρουν να ανανεώσουν τη θητεία τους. Ενώ στην ουσία κάνουν όλοι το ίδιο πράγμα, πουλάνε αέρα κοπανιστό.
-Ζακ: Το κάνουν όμως και για να εξασφαλίσουν και να διατηρήσουν την εξουσία. Πρόκειται για μια εξουσία η οποία ασκείται με τρόπο όλο και περισσότερο βίαιο, παρόλο που παίρνει μορφές ύπουλες, παραπλανητικές.
Κορνήλιος Καστοριάδης, Στο radio libertaire συζητώντας με γάλλους αναρχικούς στο ελευθεριακό ραδιόφωνο (έκδ. Στάσει εκπίπτοντες, Αθήνα 2015, σσ. 44-47).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου