[…]
Απέναντί μας ήταν ένα σπίτι διώροφο και παλιό που είχε στο πίσω μέρος του, κατά τη δική μας αυλή, έναν κήπο. Εκεί έμενε η αγαπημένη μας που ήταν για όλους στη γειτονιά μια αγάπη κρυφή κι ένα όνειρο, που την αγαπούσα και η αγάπη μου τριγυρνούσε γύρω από τη μορφή της, δειλιάζοντας, σαν ένας λύκος που φοβάται το θέλημά του.
[…]
Χρήστος Αναγνωστόπουλος, REC (έκδ., Το Κοινόν των Ωραίων Τεχνών - Μαΐστρος, Αθήνα 2019, σσ. 19-20).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου