collectanea

54. Οι δύο δεκαπεντασύλλαβοι που ακολουθούν δεν είναι από την καθαρευουσιάνικη ποίηση του 19ου αιώνα:

Ευ βαθυζώνων άνασσα Περσίδων υπερτάτη,
μήτερ η Ξέρξου γεραιά, χαίρε, Δαρείου γύναι·

είναι από τον Αισχύλο (Πέρσαι, 155-6).

*

59. Σχετικά με τους δεκαπεντασύλλαβους που σημείωνα πρωτύτερα, το ακόλουθο απόσπασμα θα μπορούσαμε να το πάρουμε για εκκλησιαστικό κείμενο (Χρυσόστομο, ας πούμε), για τροπάριο ή για ψαλμό:

Ούτος μεν ημάς αλλοτριότητος μεν κενοί, οικειότητος δε πληροί […] εν εορταίς, εν χοροίς, εν θυσίαισι γιγνόμενος ηγεμών· πραότητα μεν πορίζων, αγριότητα δ' εξορίζων· φιλόδωρος ευμενείας, άδωρος δυσμενείας· ίλεως αγαθός, θεατός σοφοίς, αγαστός θεοίς· ζηλωτός αμοίρης, κτητός ευμοίρης· […] επιμελής αγαθών, αμελής κακών· εν πόνω, εν φόβω, εν πόθω, εν λόγω κυβερνήτης, επιβάτης, παραστάτης τε και σωτήρ άριστος· - Βυζάντιο;

Είναι Πλάτωνας, Συμπόσιο (197d-e)… για τον έρωτα.

Ζήσιμος Λορεντζάτος, Collectanea (έκδ. Δόμος, Αθήνα, 2009).