Αλλά με την πρώτη αλεκτροφωνία, αμέσως ο επίσκοπος κατεβαίνει και μπαίνει στο σπήλαιο της Αναστάσεως· ανοίγουν όλες τις πόρτες και όλο το πλήθος μπαίνει στην Ανάστασι που λαμποκοπάει ήδη από αναρίθμητα φώτα.
Μόλις ο λαός μπή, ένας από τους ιερείς λέει έναν ψαλμό και όλος ο κόσμος απαντά, και μετά απ' αυτό κάνουν μια προσευχή. Έπειτα ένας από τους διακόνους λέει έναν ψαλμό και ξανακάνουν μια προσευχή· ένας τρίτος ψαλμός διαβάζεται από έναν κληρικό· κάνουν μια τρίτη προσευχή κι έπειτα προσεύχονται για όλους.
Όταν πούν αυτούς τους τρείς ψαλμούς και τις τρείς προσευχές, φέρνουν το θυμιατό μέσα στο σπήλαιο της Αναστάσεως, ώστε να ευωδιαστή από άρωμα ολόκληρη η βασιλική της Αναστάσεως.
Τότε ο επίσκοπος στέκεται ορθός πίσω από τις κιγκλίδες, παίρνει το Ευαγγέλιο, πλησιάζει στην πύλη και διαβάζει ο ίδιος την διήγησι της Αναστάσεως του Κυρίου. Μόλις αρχίσει η ανάγνωσι γίνονται τέτοιες κραυγές και αναστεναγμοί απ' όσους παρευρίσκονται και τέτοια κλάματα, που κι ο πιο αναίσθητος άνθρωπος συγκινείται με τα δάκρυα για τον Κύριο που υπέφερε τόσα για μάς [φαίνεται πως η ανάγνωσις άρχιζε από ένα μέρος της διηγήσεως του Πάθους· έτσι εξηγείται η ανταπόκρισι των ακροατών].
Όταν αναγνωσθή το Ευαγγέλιο, φεύγει ο επίσκοπος, οδηγείται με ύμνους στον Σταυρό κι όλο το πλήθος τον ακολουθεί. Εκεί, ξαναλέει ένα ψαλμό και κάνουν μια προσευχή. Μετά είναι η ευλογία των πιστών και η απόλυσι. Όταν φεύγει ο επίσκοπος, όλοι πλησιάζουν να τού ασπασθούν το χέρι. Τότε ο επίσκοπος αποσύρεται στο κατάλυμά του.
Από την στιγμή αυτή, όλοι οι μοναχοί ξανάρχονται στην Ανάστασι· λένε ψαλμούς και αντίφωνα μέχρι να ξημερώση, και μετά από κάθε ψαλμό κι αντίφωνο κάνουν μια προσευχή.
Κάθε μέρα, ιερείς και διάκονοι με τον λαό τελούν διαδοχικώς τις αγρυπνίες στην Ανάστασι. Όλοι αυτοί οι λαϊκοί, άνδρες και γυναίκες, που θέλουν, παραμένουν μέχρι να ξημερώση· αυτοί που δεν θέλουν ξαναεπιστρέφουν στα καταλύματά τους και κοιμούνται για να ξεκουρασθούν.
Ο όρθρος. Όταν ξημερώση, μια και είναι Κυριακή, πηγαίνουν με λιτανεία στην μεγάλη εκκλησία που έκτισε ο Κωνσταντίνος· η εκκλησία αυτή είναι στον Γολγοθά, πίσω από τον Σταυρό· εκεί κάνουν ό,τι συνηθίζεται παντού να γίνεται την Κυριακή. Παρ' όλα αυτά συνηθίζουν εδώ ώστε, από τους ιερείς που είναι εκεί, όσοι θέλουν να μπορούν να κηρύξουν, και μετά από όλους τους ομιλεί ο επίσκοπος.
Αυτά τα κηρύγματα γίνονται κάθε Κυριακή για να διδάσκεται πάντοτε ο λαός τις Γραφές και την αγάπη του Θεού. Για να γίνουν αυτά τα κηρύγματα καθυστερεί πολύ η απόλυσι της εκκλησίας. Έτσι πριν την τετάρτη ή ίσως την έκτη ώρα (10 ή 11[; 12 μ.μ. είναι το σωστό] π.μ.) δεν γίνεται απόλυσις.
Αιθερίας, Οδοιπορικόν των Αγίων Τόπων και Σινά (έκδ. Τήνος, Αθήνα 1989, σσ. 66-68).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου