Αλεξανδριανέ μ’ αέρα

Θα έλεγέ τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες

διά ν' αποδειχθή ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν.*

Και ο τριάστερος Πήχυς [ο Ωρίωνας] ίστατο

μυστηριώδης επάνω εις το στερέωμα,

ακατανόητον όργανον το οποίον ετέθη εκεί

ως διά να εξακολουθή να μετρή εσαεί

το άπειρον διά του αιωνίου.**

Ο δήμαρχος είχε κηρύξει χθες επιχόλερον την νήσον Τσουγκριάν. Ο Γιάννης ο Μπρίκος, όστις έλειπεν από προχθές, δεν το ήξευρε, και είχε προσεγγίσει εις τον Τσουγκριάν, είχεν αποβιβασθή μάλιστα επάνω εις την μικράν νήσον.

Ιδών τα τρεχαντήρια, τα οποία είχον φθάσει την προτεραίαν, και μη γνωρίζων ότι ήσαν υπό κάθαρσιν, ή ίσως ελπίζων να διαλάθη, επλησίασε διά να τους πωλήσει ακριβά τους ορφούς, τας συναγρίδας και τους αστακούς, όσους είχε ψαρεύσει. Άλλοι όμως τον είδαν, και τον κατήγγειλαν εις τον υγειονόμον, και ο υγειονόμος τον έβαλε καραντίνα άλλας τόσας ημέρας, όσας θα ετέλουν και τα πλοία, τα οποία είχον φθάσει εξ επιχολέρων μερών.

*

[λίαν πρωί:] Ο μπαρμπα-Νίκας διέταξε εν τω μεταξύ να τού βάλη το σύνηθες πρωινόν του ρώμι. […] Είτα τον διέταξε να τού βάλη έν δεύτερον ρώμι, «το ταχτικό του». […] Είτα ο μπάρμπα-Νίκας είπε: «Για, βάλε μου ακόμη ένα ρώμι». […] και διέταξεν ακόμη έν ρώμι. «Αυτό θα τραβήξω ακόμη, είπεν· είναι γιατρικό».Το έπιε, και είπεν εις τον κάπηλον να περάση τα τέσσαρα ρώμια εις τα οψώνια του προϊσταμένου του. […]

[λίγο αργότερα:] Ο μπαρμπα-Νίκας διέταξε να τού βάλη ένα ρώμι, «το δυναμωτικό του», και ο κάπηλος τού το έβαλε. Είτα εστρώθη εις το καπηλείον, εκάπνισεν αργά το τσιγάρον του, και διέταξε να τού βάλη «το ούλτιμο». Ο κάπηλος τού το έβαλεν. Ο μπαρμπα-Νίκας το ερρόφησε. […] Ο μπαρμπα-Νίκας επανήλθεν εις το καπηλείον και διέταξε τον κάπηλον να τού βάλη «το κόντρα ούλτιμο». Το έπιε, είπεν εις τον κάπηλον να περάση τα τρία ρούμια εις τα οψώνια του αφεντικού, και λαβών τα οψώνια ανήλθεν εις την οικίαν. […] και διέταξε τον κάπηλον να τού βάλη «το πρίμο σεκόντο».

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ο βαρδιάνος στα σπόρκα (Άπαντα, έκδ. Δόμος, τ.2, Αθήνα 1982, σσ. 555, 578-579). - Ο τίτλος του παρόντος, εκ του ιδίου (ό.π., σ. 565) με την επισήμανση: «Εάν εκαλείτο Ευστάθιος [η προσηγορία ήτο] «Σταθένιε μου», ή «Αρέθα μου», εκ του ονόματος άρχοντός τινος, προεστού της κώμης Προμυρίου, του Πηλίου όρους.». Τα δυό motto ομοίως (ό.π., σσ. 571, 628).