Είναι τρομερός ο θάνατος, οι κίνδυνοι μεγάλοι. Είμαστε παγιδευμένοι. Η γέννηση είναι παγίδα. Εντελώς αινιγματική παγίδα, γιατί όταν κανείς βγαίνει απ' το σώμα της μάνας του, προκαλεί ίσως η εικόνα αυτή εντύπωση απελευθέρωσης. Εντούτοις, όταν βγαίνει απ' το σώμα της μάνας του το παιδί, μπαίνει στην παγίδα. Στην τρομερή παγίδα της ύπαρξης.
Νίκος Καρούζος
Γ.Ι.Μ. Μπαίνει κιόλας στο παιχνίδι της ελπίδας.
Ν.Κ. Η ελπίδα είναι τάση να ξεχάσουμε την παγίδα.
Γ.Κ. Ο ποιητής δεν έχει σχέση μ' αυτή την κατάσταση της ελπίδας, γιατί η τραγωδία του είναι ότι τα 'χει τετρακόσια. Αυτή είναι η τραγωδία του ποιητή, ότι δεν πετάει στα σύννεφα, ότι έχει σώας τας φρένας του.
Ν.Κ. Αιθεροβάμονες είναι οι καθημερινοί άνθρωποι. Ο ποιητής δεν είναι.
Απόσπασμα από συνομιλία του Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο-'Ικαρο Μπαμπασάκη και τον Γιώργο Κακουλίδη, στο περιοδικό Σχολιαστής, με τίτλο: "Η ζωή είναι ένα καθαρματικό φαινόμενο", κατόπιν στο Η μαύρη κούρσα του κυρίου Καρούζου (συλλογή υλικού-επιμέλεια Γιώργος Κακουλίδης, έκδ. Βιβλιοπωλείο των βιβλιοφίλων, Αθήνα 1999, σ. 37).
5 σχόλια:
H μεγαλύτερη και πιο κοινή (ακριβώς για αυτό) παγίδα είναι η άρνηση της ύπαρξης, της ανταπόκρισης στο οδυνηρό (διότι φθοροποιό)κάλεσμα στη ζωή. Η παγίδα αυτή έχει χίλια πρόσωπα και ονόματα (οι παγίδες της νεωτερικότητας μεταμφιέζονται διαρκώς σε κάτι άλλο)
Χαιρετώ.
Υ.Γ.
Χθες πίναμε λίγο κρασί με τον Χοιροβοσκό και του έλεγα πόσο μου αρέσει η επικοινωνία μας.
Εις υγείαν των φίλων... Κι έχω καιρό να τον ιδώ, ή να τα πούμε οι δυό μας.
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση περί παγίδων. 'Ελαβες τα ζητούμενα;
"Γιατί το γράψιμο είναι η διατύπωση και η λύση του μυστηρίου και του άχθους της ύπαρξης".
Σπ. Γιανναράς, Ο λοξίας, σ. 27.
Δεν πρόκαμα να κοιτάξω και να με συγχωρείς. Θα δω και θα σου πω.
Δημοσίευση σχολίου