για τον ταύρο στη νεολιθική

Η εικόνα του ταύρου αποτελεί, επίσης, μια εμμονή σχεδόν θεματική στο Τσατάλ Χουγιούκ. Βουκράνια που είναι η απευθείας εξέλιξη των πρώτων, «φυσικών» ακόμη βουκρανίων του Μουρεϋμπέτ, έχουν γίνει εδώ έργα τέχνης, αφού το κεφάλι πλάθεται πλέον με άργιλο και επικολλάται στους τοίχους: τα κέρατα όμως που το κοσμούν είναι πάντοτε φυσικά. Κέρατα προεξέχουν επίσης, στο εσωτερικό των ιερών, από πολλούς πεσσούς και θρανία, ενώ στις ίδιες τις παρειές των τοίχων μια τεράστια μορφή ταύρου, ανάγλυφη, εγχάρακτη ή γραπτή, καταλαμβάνει συχνά ολόκληρη την επιφάνεια. Σε πολλές από τις τοιχογραφίες αυτές, το ζώο περιβάλλεται από ανθρώπους σε κίνηση, οπλισμένους με τόξα και δόρατα που απεικονίζονται σε πολύ μικρότερη κλίμακα συγκριτικά με το ζώο, υπογραμμίζοντας έτσι το τεράστιο μέγεθός του. Πρόκειται για τις πρώτες γνωστές σκηνές αντιπαράθεσης ανθρώπου και ταύρου, των οποίων είναι επίσης γνωστή η μετέπειτα διάδοση, στην ανατολική Μεσόγειο, στις μινωικές τελετουργίες.

Jacques Cauvin, Γέννηση των θεοτήτων, γέννηση της γεωργίας. Η επανάσταση των συμβόλων στη Νεολιθική Εποχή (μτφρ. Σ. Πρέβε, έκδ. Πανεπ. Εκδ. Κρήτης, Ηράκλειο 2004, σ. 26).